در جواب نامۀ تو نارفیق از تو نوشتم
از تو که شد با تو آغاز لحظه لحظه سرنوشتم

رفتی اما کردی یادم آخه یار با وفاتم
واسه فهمیدن حرفات منو کم داری فداتم

تنهایی دستای ما با دست هم شد آشنا
با هم تپید قلبای ما از هم شدیم اما جدا
به من بگو آخر چرا ، چرا ؟!

با نگاه مهربونت قفل قلبمو تو بستی
ساز تو تار دلم بود ، زدی تارمو شکستی

واسه ویرون شدن ما ، می زدی تیشه دو دستی
باورت نمیشه اما ، خود تو عهدو شکستی

تنهایی دستای ما با دست هم شد آشنا
با هم تپید قلبهای ما ، از هم شدیم اما جدا
به من بگو آخر چرا ، چرا ؟!

حالا اینجا تک و تنها پرپر گذشته هاتم
نارفیقانه بریدی ول من هنوز باهاتم

هر دو مون تنهای تنها هر کدوم یه جای دنیا
جای تو خالی اینجا جای من خالیه اون جا

تنهایی دستای ما با دست هم شد آشنا
با هم تپید قلبهای ما از هم شدیم اما جدا
به من بگو آخر چرا ، چرا ؟

اردلان سرفراز

دلبركم چیزی بگو  به من كه از گریه پرم
به من كه بی صدای تو از شب شكست میخورم

دلبركم چیزی بگو به من كه گرم هق هق ام
به من كه آخرینۀ آواره های عاشقم

چیزی بگو كه آیِنه خسته نشه از بی كسی
غزل بشن گلایه ها نه هق هق دلواپسی

نذار كه از سكوت تو پرپر بشن ترانه ها
دوباره من بمونمو خاكستر پروانه ها

چیزی بگو اما نگو از مرگ یاد و خاطره
كابوس رفتنت بگو از لحظه های من بره

چیزی بگو اما نگو قصۀ ما به سر رسید
نگو كه خورشیدك من چادر شب به سر كشید

دقیقه ها غزل میگن وقتی سكوتو میشكنی
قناریا عاشق میشن وقتی تو حرف میزنی

دلبركم چیزی بگو به من كه خاموش تو ام
به من كه هم بستر تو اما فراموش تو ام

ایرج جتتی عطایی

من ...

خالی از عاطفه و خشم

            خالی از خویشی و غربت

                        گیج و مبهوت بین بودن و نبودن

عشق ...

آخرین همسفر من

            مثل تو منو رها کرد

                        حالا دستام مونده و تنهایی من

ای دریغ از من ...

            که بیخود مثل تو گم شدم ...

                                    گم شدم تو ظلمت تن

ای دریغ از تو ...

            که مثل عکس عشق هنوزم ...

                                    داد میزنی تو آینه ی من

آه ...

گریه مون هیچ خنده مون هیچ

                  باخته و برنده مون هیچ

                        تنها آغوش تو مونده غیر از اون هیچ

ای ...

ای مثل من تک و تنها

            دستامو بگیر که عمر رفت

                        همه چی تویی ، زمین و آسمون هیچ

بی تو می میرم ...

            همه بود و نبود

                        بیا پر کن منو ای خورشید دلسرد

بی تو میئمیرم  ...

            مثل قلب چراغ

                        نور تو بودی کی منو از تو جدا کرد ؟

زویا زاکاریان

وقتی تو گریه میکنی ، ثانیه شعله ور میشه
            گر میگیره بال نسیم ، گلخونه خاکستر میشه

وقتی تو گریه میکنی ترانه ها بم تر میشن
            شمعدونیا میترسن و آیینه ها کمتر میشن

وقتی تو گریه میکنی

            ابرای دل نازک شب
                        آبی میشن برای تو

ستاره ها میسوزنو
            مثل یه دست رازقی
                        پرپر میشن به پای تو

وقتی تو گریه میکنی
            غمگین میشن قناریا
                        بد میشه خوندن براشون

پروانه ها دلگیر میشن
            نقش و نگار میریزه از
                        رنگین کمون پراشون

وقتی تو گریه میکنی
            وقتی تو گریه میکنی
                        وقتی تو گریه میکنی

وقتی تو گریه میکنی ، شک میکنم به بودنم
            پر میشم از خالی شدن ، گم میشه چیزی ازتنم

اسیر بی وزنی میشم رها شده تو یک قفس
            کلافه میشم از خودم خسته میشم از همه کس

وقتی تو گریه میکنی
            ابرای دل نازک شب
                        آبی میشن برای تو

ستاره ها میسوزنو
            مثل یه دست رازقی
                        پرپر میشن به پای تو

ایرج جنتی عطایی

کسی غیر از تو نمونده اگه حتی دیگه نیستی
همه جا بوی تو جاری خودت اما دیگه نیستی
نیستی اما مونده اسمت توی غربت شبونه
میون رنگین کمون خاطرات عاشقونه

آخرین ستاره بودی تو شب دلواپسی هام
خواستنت پناه من بود تو غروب بی کسی هام
لحظه هر لحظه پس از تو شب و گریه در کمینه
تو دیگه بر نمی گردی آخر قصه همینه

می شکنم بی تو و نیستی
به سراغم نمی آیی که ببینی
بی تو می میرم و نیستی
تو کجایی تو کجایی که ببینی

شب بی عاطفه برگشت ، شب بعد از رفتن تو
شب از نیاز من پر ، شب خالی از تن تو
با تو گل بود و ترانه ،با تو بوسه بود و پرواز
گل و بوسه بی تو گم شد بی تو پژمرده شد آواز

آخرین ستاره بودی تو شب دلواپسی هام
خواستنت پناه من بود تو غروب بی کسی هام
لحظه هر لحظه پس از تو شب و گریه در کمینه
تو دیگه بر نمی گردی آخر قصه همینه

می شکنم بی تو و نیستی
به سراغم نمی آیی که ببینی
بی تو می میرم و نیستی
تو کجایی تو کجایی که ببینی

ایرج جنتی عطایی

فقط یک پلک با من باش نمی خوام از کسی کم شی

ازت تصویر می گیرم که رویای یه قرنم شی

فقط یک پلک با من باش  بگم سرتاسرش بودی

به قلبم حمله کن یک بار بگم تا آخرش بودی

نمیشی عشق سابق پس بیاو اتفاقی باش

یه فصلو که نمی مونی تو یک لحظه اقاقی باش  

نمی شه با تو که خوبی به ظاهر هم کمی بد شد  

به آدمهای شهرت هم علاقمند باید شد  

فقط یک پلک با من باش فقط یک پلک با من باش

دارم یه قصه می سازم از این تنهایه بی تو  

بیا بشکن روایت رو تو نقشه تازه وارد شو  

کجای نقطه پایان می خوای تو فال من باشی

نخواستم بگذرم از تو که تو دنبال من باشی

اگه قلبت یه جا دیگس با چشمات صحنه سازی کن  

اگه گیری نمیتونی توی دو نقش بازی کن  

نمیشی عشق سابق پس بیاو اتفاقی باش  

یه فصلو که نمی مونی تو یک لحظه اقاقی باش

نمی شه با تو که خوبی به ظاهر هم کمی بد شد  

به آدمهای شهرت هم علاقمند باید شد  

فقط یک پلک با من باش فقط یک پلک با من باش

افشین مقدم

 به تو عادت کرده بودم ای به من نزدیک تر از من
ای حضورم از تو تازه ، ای نگاهم از تو روشن

به تو عادت کرده بودم مثل گلبرگی به شبنم
مثل عاشقی به غربت مثل مجروحی به مرهم

لحظه در لحظه عذابه لحظه های منِ بی تو
تجربه کردنه مرگه زندگی کردن بی تو

من که در گریزم از من به تو عادت کرده بودم
از سکوت و گریه ی شب به تو هجرت کرده بودم

با گل و سنگ و ستاره از تو صحبت کرده بودم
خلوت خاطره هامو با تو قسمت کرده بودم

خونه لبریز سکوته ، خونه از خاطره خالی
من پر از میل زوالم ، عشقِ من تو در چه حالی ؟

ایرج جنتی عطایی