چهل ساله یه کابوس ، نمیزاره بخوابیم

نمیزاره سحر شیم ، نمیزاره بتابیم

چهل ساله که مردم یه مردمان دیگن

چهل ساله بریدن ولی هیچی نمیگن

یه جورای بدی سخته ، یه جورای بدی تنهان

آهای تشنه ترین دریا صداتو میشنویم ایران

آهای سالار افسانه تو میتونی و پا میشی

به بغضت اعتقاد دارم یه روز آخر رها میشی

یه جورای بدی درده ، شبی شرمنده برگرده

یه مادری که چند ساله دیگه نون آور مَرده

یه جورایی بدی درده ببینی حقتو خوردن

توی کوچه جلو چشمات ببینی بچتو بردن

یه جورای بدی سخته یه جورای بدی تنهان

آهای تشنه ترین دریا صداتو میشنویم ایران

آهای سالار افسانه تو میتونی و پا میشی

به بغضت اعتقاد دارم یه روز آخر رها میشی

چهل ساله یه کابوس ، نمیزاره بخوابیم

نمیزاره سحر شیم ، نمیزاره بتابیم

چهل ساله که مردم یه مردمان دیگن

چهل ساله بریدن ولی هیچی نمیگن

  دانلود آهنگ چهل ساله با صدای گوگوش و سیاوش قمیشی

شد نغمه‏ خوان مرغ سحر

                    چشمان من مانده به در

                                              قلبم گواهى می دهد

                                                                         كه او نمى‏ آید دگر

اى دل كجا رفته

                         چرا رفته

                                ز من راز خود نهفته

شب تا سحر یک دم 
              
                 ز دست غم دگر
              
                               چشم من نخفته


تا نواى مرغ سحر برخیزد
           
                    جام صبرم ریزد
                   
                              طاقت از جان من گریزد


به نامه او گرد فشانم

                  صد ره آن را خوانم
 
                              درد و غم با دلم ستیزد

به آن امیدم  كه درآید

                   به خنده لب بگشاید

                                         تا شاید عقده ‏ها گشاید

                                                                روى مه بنماید تا غم سرآید

كاش مه من خنده ‏زنان

                  آنكه بود مونس جان

                                      آید و دل گردد شاد و بى ‏تاب           

                                                                او بتابد بر من به ز مهتاب

به آن امیدم   كه درآید

                   به خنده لب بگشاید

                                        تا شاید عقده‏ ها گشاید

                                                             روى مه بنماید تا غم سرآید

شد نغمه‏ خوان مرغ سحر

                    چشمان من مانده به در

                                              قلبم گواهى می ‏دهد

                                                                 كه او نمى‏ آید دگر

اى دل كجا رفته

                      چرا رفته   

                                   ز من راز خود نهفته


شب تا سحر یک دم   

                     ز دست غم دگر     

                                    چشم من نخفته

کریم فکور