خورشید

گرفته تر از آن است

             که بشود گفت : غروب

حتمن

مردی از رفتن

             مانده است

                        یا زنی از آمدن !

رضا کاظمی

مردی كنار پنجره تنها نشسته است

مردی كه بخش اعظم قلب اش شكسته است


مردی كه روح زخمی او درد می كند

مردی كه تار وپود وی از هم گسسته است


چیزی درون سینه او می خورد ترک

سنگی میان تنگ بلورش نشسته است


مردم در انتظار نوای نی اند و مرد

حتی نفس نمی كشد از بس كه خسته است


با احتیاط می كند از زندگی عبور

مردی كه مرگ بر سر او شرط بسته است 


پیچیده بوی دوست در آن سوی پنجره

نفرین به هرچه پنجره وقتی كه بسته است ...



احسان پرسا

بانو !

یکی‌ از این جمعه ها

            کفش‌ هایتان را پا کنید

و به دیدن

      مردی بروید

            که تمام هفته را ...

به عشق

جمعه‌ ای سر می‌‌ کند

                        که ممکن است ...

بانویش

 کفش‌ هایش را به پا کند

                        و به دیدار او برود

نیکی‌ فیروزکوهی

این تابستان هم به پایان می‌ رسد

گرما که تمام شد

            غروب‌ های پاییز

مردان خسته

پناه می برند به آغوش زنان فداکار

و زنان دل گرفته

سر می‌‌ گذارند بر شانه مردان مهربان

و این طور می‌‌ شود

            که پاییز می‌‌ گرید

آدم‌ ها چشم در چشم هم می دوزند

و یک شهر می گرید

یک شهر باور می‌ کند

            که رستاخیز یعنی‌ دل آدم ها  ...

 نیکی‌ فیروزکوهی

نمی ترسم

از اینکه اینقدر دوستت دارند ؛

مردانی که

         دوستت ندارند

  به اندازه ی ابرهایی که نمی‌بارند

                                    بی معنی و احمق اند

تنها هراسم از این است

            که نفهمی چقدر دوستت دارم
 

میثم یوسفی

تـــو ... 

غافلگیری رگبار بودی

و من ...

    مردی که

           چتر به همراه نداشت !

گروس عبدالملکیان

بعضی از آدمها باران را احساس می کنند

بقیه فقط خیس می شوند

" باب دیلان "