تو چه ساده ای و من ، چه سخت
تو پرنده ای و من ، درخت
آسمان
همیشه مال توست
ابر ، زیر بال توست !
من ، ولی همیشه گیر كرده ام
تو به موقع می رسی و من ،
سالهاست دیر كرده ام ...
خوش به حال تو كه می پری !
راستی چرا
دوست قدیمی ات ؛
درخت را
با خودت
نمی بری ؟
عرفان نظر آهاری