باید زمان می گذشت ...

زیبایی ات آرام آرام

روی گونه هایم می نشست

گاهی باید در خانه می ماندم و

            به رویای رنگین کمان فکر می کردم

گاهی هم به خیابان می زدم

چترم را باز می کردم

            و به صدای باران

قبل از زمین خوردنش گوش می دادم

باید زمان می گذشت ...

من و باران باهم دوست می شدیم

بعد زیبایی ات آرام آرام

            روی گونه هایم می نشست

محسن حسینخانی

نبین تنهایم

تنهایی ام دروغی ست

شهری ست شلوغ توی دلم

پر از آدم هایی که همه شان منم

            پر از آدم هایی که همه شان تـــویی

من دوست بارانم

با خیال راحت برو

            من تنها نمی مانم

مهدیه لطیفی 

من

از میان واژه‌های زلال

            دوستی را برگزیده‌ام ،

آن‌جا که

برف‌های تنهایی

                آب می‌شوند
           

در صدای تابستانی یک دوست

ناهید عباسی

از وقتی که

 دوست ام مرا ترک کرده است ،

    کاری ندارم به جز راه رفتن

راه می روم 

تا فراموش کنم ...

راه می روم ،

          می گریزم ، 

                       دور می شوم ...

دوست ام دیگر برنمی گردد ،

اما من حالا

دونده دوی استقامت شده ام  !

شل سیلور استاین

آدم ها همه چیز را همین طور

             حاضر و آماده از مغازه ها می خرند ،

اما چون مغازه ای نیست 

            که دوست معامله کند ،

                         آدم ها مانده اند بی دوست .

 گفت : 

" تو اگر دوست می خواهی ، مرا اهلی کن " 

                                    پرسید : اهلی کردن یعنی چه ؟

گفت : یعنی ایجاد علاقه کردن 

            و این چیزی ست که این روزها پاک فراموش شده .

پرسید : راهش چیست؟

            گفت : باید صبور باشی ... 

                                     خیلی صبور .

آنتوان دوسنت اگزوپری