جایی برای شعر ...
شعری برای تـــو ...
 
آخرین مطالب
 
پیوندهای روزانه
تو که می روی ...

صـدای پای تو که می روی

            صـدای پای مــرگ که می آید  . . .

                                    دیـگر چـیـزی را نمی شنوم  !


                                                                                    . . .  

 

 

حسین پناهی



شاعر : حسین پناهی ,
بی تو ...

سالهاست که مرده ام

                                    بی تو

نه بوی خاک نجاتم داد ،

            نه شمارش ستاره ها تسکینم . . .

                                                چرا صدایم کردی ؟

                                                                             چرا ؟ . . .

 

 

حسین پناهی



شاعر : حسین پناهی ,
می آید ها ...

شب و روزت همه بیدار

                        که آید شاید ؛

کور شد دیده بر این

            کوره ره شاید ها .


شاید ای دل

            که مسیحا نفست

                                     آمد و رفت .


                                    باختی هستی خود

                                                            بر سرِ می آید ها ...

 

 

حسین پناهی



شاعر : حسین پناهی ,
آوار رنگ

هیچ وقت

هیچ وقت نقاش خوبی نخواهم شد

امشب دلی کشیدم

شبیه نیمه سیبی

که به خاطر لرزش دستانم

در زیر آواری از رنگ ها

ناپدید ماند



حسین پناهی



شاعر : حسین پناهی ,
انسانم !

...

اقیانوس ها استخر شنای نیاکان من بودند
            و ستارگان فانوس های حیاط خانۀ نوادگانم خواهند ماند !


آتش برای من فقط آتش است
            و سکوت برای من فقط سکوت !

انسانم !
            ساکت ، چون درخت سیب  !
                        گسترده ، چون مزرعه یونجه  !
                                    و بارور ، چون خوشۀ بلوط  !


به جز خداوند ، چه کسی شایستۀ پرستش من خواهد بود ؟

...

 

 

حسین پناهی



شاعر : حسین پناهی ,
غریب


مادربزرگ
 گم کرده ام در هیاهوی شهر
                        آن نظر بند سبز را
                        که در کودکی بسته بودی به بازوی من

در اولین حمله ناگهانی تاتار عشق
                                     خمره دلم
                                    بر ایوان سنگ و سنگ شکست

دستم به دست دوست ماند
                        پایم به پای راه رفت
                                    من چشم خورده ام
                                                من چشم خورده ام
                                                من تکه تکه از دست رفته ام
                                                                        در روز روز زندگانیم

حسین پناهی

 



شاعر : حسین پناهی ,
کودکی ها

به خانه می رفت
            با کیف و با کلاهی که بر هوا بود

چیزی دزدیدی ؟

            پدرش گفت.. .

دعوا کردی باز ؟

            مادرش پرسید.. .

و برادرش کیفش را زیر و رو می کرد
            در پی آن چیز که در دل پنهان کرده بود ...

تنها مادر بزرگش دیده بود
            شاخه گل سرخی را در دست فشرده کتاب هندسه اش
                                                                        و خندیده بود ...


حسین پناهی




ارسالی از زینب . وبلاگ حرف هایی برای نگفتن



 

 



شاعر : حسین پناهی ,

تعداد کل صفحات: 6


 
 
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات