گرید به حالم کوه و در و دشت ، از این جدایی
می نالد از غم این دل دمادم ، فردا کجایی

سفر بخیر ، سفر بخیر ؛ مسافر من
گریه نکن ، گریه نکن ؛ بخاطر من

باران می بارد امشب ، دلم غم دارد امشب
آرام جان خسته ؛ ره می سپارد امشب

در نگاهت مانده چشمم ، شاید از فکر سفر برگردی امشب
از تو دارم یادگاری ، سردی این بوسه را پیوسته بر لب

قطره قطره اشک چشمم ، می چکد با نم نم باران به دامن
بسته ای بار سفر را ، با تو ای عاشقترین بد کرده ام من

رنگ چشمت رنگ دریا ، سینه من دشت غمها
یادم آید زیر باران ؛ با تو بودم با تو تنها
                        زیر باران با تو بودم ، زیر باران با تو تنها

باران می بارد امشب ، تو را کم دارم امشب
آرام جان خسته ، ره می سپارد امشب

این کلام آخرینت ، برده میل زندگی را از سر من
گفته ای شاید بیایی از سفر ، اما نمیشه باور من

رفتنت را کرده باور ، التماسم را ببین در این نگاهم
زیر باران گریه کردم ، بلکه باران شوید از جانم گناهم

این کلام آخرینت ، برده میل زندگی را از سر من
گفته ای شاید بیایی از سفر ، اما نمیشه باور من

کی رود از خاطر من ، آخرین بوسه شبی در زیر باران
رفتی و کردم صدایت ؛ اما در آغوش شب گشتی تو پنهان

این کلام آخرینت ....

رحمان شکوفه پور

حالا دیگه تو رو داشتن خیاله
                        دل اسیر آرزوهای محاله

غبار پشت شیشه میگه رفتی
                        ولی هنوز دلم باور نداره

حالا راه تو دوره ، دل من چه صبوره
              کاشکی بودی و می دیدی ، زندگیم چه سوت و کوره

آسمون از غم دوریت دیگه روز و شب می باره
                        حالا تو ذهن خیابون منو تنها جا میذاره

خاطره مثل یه پیچک ، می پیچه رو تن خستم
                        دیگه حرفی که ندارم ، دل به خلوت تو بستم
                                                                        دل به خلوت تو بستم

حالا راه تو دوره ، دل من چه صبوره
              کاشکی بودی و می دیدی ، زندگیم چه سوت و کوره

شرمین شجره

بگذر ز من ای آشنا

            چون از تو من دیگر گذشتم

                                    دیگر تو هم بیگانه شو

                                                چون دیگران با سرگذشتم

می خواهم عشقت در دل بمیرد

                   می خواهم تا دیگر در سر یادت پایان گیرد

بگذر ز من ای آشنا

            چون از تو من دیگر گذشتم

                                    دیگر تو هم بیگانه شو

                                                چون دیگران با سرگذشتم

هر عشقی می میرد

            خاموشی می گیرد
                        عشق تو نمی میـــــرد

باور کن بعد از تو دیگری

            در قلبم جایت را نمی گیـــرد

هر عشقی می میرد

            خاموشی می گیرد
                        عشق تو نمی میـــــرد

باور کن بعد از تو دیگری

            در قلبم جایت را نمی گیـــرد

هر عشقی می میرد

                        بگذر زمن ای آشنا ....

شهرام وفایی

تو نگو که خیال محاله ، رفتنت واسه این دل تنها

یه سوال بی‌جوابه ... ! مثل خوابه ... یه عذابه


نمی‌دونی چه تیره و تاره ؛ حال قلبی که از تو و دوری

بی‌قراره … بی‌قراره ، نگو دیره … که می‌میره


آخرین نفسامه و بی‌تو ، دارم حس می‌کنم که می‌میرم

لااقل بذار این دم آخر از چشات همه چی رو بگیرم


توی لحظهٔ خستهٔ دلخوشی ؛ که تو بی‌نفسی منو می‌کشی

کاش بهم دل خستمو پس بدی ، یا به قلب یخی تو نفس بدی


همه باور و ترسم از اینه که بیاد رو به روم و بشینه

غم و درد چشامو ببینه ، بگه حال و روالش همینه


گاهی می‌گذرم از همه دنیا مثل قایقی از دل دریا

که یه لحظه چشاتو ببندی ... بخندی … بخندی
 

آخرین نفسامه و بی‌تو ؛ دارم حس می‌کنم که می‌میرم

لااقل بذار این دم آخر از چشات همه چی رو بگیرم


توی لحظهٔ خستهٔ دلخوشی ، که تو بی‌نفسی منو می‌کشی

کاش بهم دل خستمو پس بدی ؛ یا به قلب یخی تو نفس بدی

پشت سرم اگر طوفانی سرکشه
اگر که رو به روم شب شعله میکشه

دلواپسم نباش ! من مرد حادثه ام
از قلب اشک و خون به خونه می رسم

دلواپسم نباش ای ماه ساکتم
دلواپسم نباش ! که من به یادتم

به فکر غربت گل های پرپرم
باید که از شب دلهره بگذرم

میون بارش بارون اضطراب
سر دو راهیه آرامش و عذاب

باید که از خودم بی وقفه بگذرم
فردای روشنو به خونه بسپارم

جاده اگر پر از سراب و وحشته
اگر که مقصدم مسلخ غربته !!

دلواپسم نباش ! من اهل رفتنم
من تو هجوم این طوفان “نمی شکنم”

دلواپسم نباش ای ماه ساکتم
دلواپسم نباش که من به یادتم !

میشه پرنده باشی ، اما رها نباشی

میشه دلت بگیره ، اسیره غصه ها شی

حالا که آسمونم دنیای تازه ای نیست

اونوقت یه جا بشینی ، محو گذشته باشی

ترسیده باشی از کوچ ، اوجو ندیده باشی

واسه یه مشته دونه ، اهلی آدما شی

تو سایه ها بمونی ، درگیر سایه ها شی

مفهوم زندگی رو از یاد برده باشی

دلت بخواد دوباره از ته دل بخونی

از ترس ریزش اشک غمگین و بی صدا شی

صفا لطفی

   دانلود باصدای سیاوش قمیشی و معین

دو سه روزه که مات و بی اِرادم
یه چیزی فکرمو مشغول کرده
همین عشقی که درگیر هواشم
منو نسبت به تو مسئول کرده

از اون رابطه ی معمولی ما
چه عشقی سرگرفت تو روزگارم
دو سه روزه که بعد از این همه سال
واسه تو ادعای عشق دارم

نمی بینی دارم جون میدم اینجا
نمی دونی به تو محتاجم اینجا
چقد راحت منو وابسته کردی
دارم دیوونه میشم کم کم اینجا

می خوام مثل قدیما...مثل سابق
یه وقتایی یکی با من بخنده
یکی باشه که دستامو بگیره
یکی باشه که زخمامو ببنده

نمی بینی دارم جون میدم اینجا
نمی دونی به تو محتاجم اینجا
چقد راحت منو وابسته کردی
دارم دیوونه میشم کم کم اینجا

محمد کاظمی