از دار دنیا منمُ  یه ستاره

اونم که میخواد بره تنهام بذاره

هرچی که میگم نرو ، فایده نداره

میخواد دلم رو به زانو در بیاره

 برای هر چیز یه بهونه میاره

تا میگم آخه ، میگه آخه نداره

میگم بیا تا یکی باشیم دوباره

آهسته آروم میگه نه با اشاره

پیشش میشینم تا بتونه دوباره

گذشته هارو باز به خاطر بیاره

یادش بیاد این دل عاشق بیچاره

تو دنیا چیزی نداره جز ستاره

پا میشه میره منو تنها میذاره

با رفتنش رو دل من پا میذاره

از ابر چشمام بارون غم میباره

طفلی دل من که شده پاره پاره

من بی ستاره همه عمرم تباهه

 روزای عمرم همه رنگ سیاهه

دونه به دونه نفسهام بی ستاره

حتی یه ذره بوی زندگی نداره

بی اون نمیخوام دیگه زنده بمونم

جز اون نمیخوام واسه هیچکس بخونم

میرم یه گوشه تک و تنها بمیرم

شاید بتونم کمی آروم بگیرم

وقتی چشت پاییز می شه

                  باغ دلت گلریز می شه

           تصویر غم می شینه تو چشم سیاهت

وقتی چشت لبریز می شه

                    اشکای تو آویز می شه

                  دونه دونه می چیکه از چشم سیات

نمی دونی دل آدم رو چه می شکونی

                   خودت بهتر از هر کی می دونی

                        که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

می خوای بری حرفی نداری

            اشکات دارن جار می کشن

                        رفتن همیشه پر غمه

                                    انگار دارن داد می کشن

نمی دونی دل آدم رو چه می شکونی

                   خودت بهتر از هر کی می دونی

                        که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

زندگی باغی بزرگه پره از گلهای تازه
                        هرکسی یه باغچه از عشق برای دلش می سازه

دل مهربون آهو چشمه رو تو خواب می بینه
                        قناری تو خاک گلدون به امید گل می شینه

نگاه کن رو تن ساقه تاول یه زخم کاری
                        چه کسی با نوک خنجر خط نوشته یادگاری

با هجوم تیغ شعله آسمون رنگشو باخته
                        شکراب دود و باران به مزاق گل نساخته

 ؟؟؟

توی کوچه های خلوت راهیِ عشق تو بودم

راهی ترانه هایی که برای تو سرودم

زیر لب می خوندم آروم تک تک ترانه هاتو

به امیدی که دوباره میشنوم بازم صداتو

ولی هرچی انتظار کشیدم نیومدی

هرچقدر تو کوچه ها قدم زدم نیومدی

همه ی ترانه هام توی گریه گم شدن

زیر پام خیس شد از اشکام تو بازم نیومدی

به خودم می گفتم هرجا که باشی میای سراغم

آخه گفته بودی جز تو هیچ کسی رو دوست ندارم

باورم نمی شد از من بِبُری واسه همیشه

آخه گفته بودی عشقت توی جونم کرده ریشه

گفتم آخه مگه میشه تو به یاد من نباشی

مگه می شه که بخوای تو بری و از من جدا شی؟

ولی هرچی انتظار کشیدم نیومدی

هرچقدر تو کوچه ها قدم زدم نیومدی

همه ی ترانه هام توی گریه گم شدن

زیر پام خیس شد از اشکام تو بازم نیومدی

پرِ قصه تو شب بلند یلدا
            پرِ گریه برای قصۀ فردا
            پرِ تشویش مث ابرای سیاهی
                        پرِ تردید مث موندن تو دوراهی

اون مسافر تو نبودی همۀ غربت من بود
                        اون سفر کردۀ معصوم همۀ قسمت من بود

شب و تنهایی و بارون توی این خونۀ تاریک
                        بی تو شب گردی بی سود توی کوچه های باریک

همه چیزم شده حالا این سکوت سرد و سنگین
                        رفتی و تو قصه ها مرد اون روزای خوب و رنگین

اون مسافر تو نبودی همه غربت من بود
                        اون سفر کردۀ معصوم همه قسمت من بود

شب و تنهایی و بارون توی این خونۀ تاریک
                        بی تو شب گردی بی سود توی کوچه های باریک

همه چیزم شده حالا این سکوت سرد و سنگین
                        رفتی و تو قصه ها مرد اون روزای خوب و رنگین

رو در و دیوار این شهر همش از تو یادگاره

                  توی این كوچه تاریك منو تنها نمیذاره

                           یاد حرفای قشنگت كه تو قلبم خونه میكرد  

میزنه آتیش به جونم پس كجایی مهربونم  

            آخه من ترانه هامو برای كی پس بخونم

                        دل من هواتو كرده آخ كجایی نازنینم

                                      كاشكی بودی و میدیدی بی تو من تنهاترینم

توی این بازی كه ساختی من همه هستیمو باختم

              زیر پا گذاشتی آخر عشقی كه من از تو ساختم

                                     اگه تو دوسم نداری از دلم خبر نداری  

                                        دلت از سنگ شده انگار كه منو تنها میذاری

میشینم منتظر اینجا  تا  تو برگردی دوباره

            تا بشینی پای حرفام بریم تا ماه و ستاره

                      میدونم میای یه روزی یه روزی كه خیلی دیره

                                         یه روزی دل شكستم سر این كوچه میمیره

   دانلود آهنگ با صدای محمد زارع

باز هم ، آمدی تو بر سر راهم

            آی عشق ؛ میکنی دوباره گمراهم

دردا ؛ من جوانی را به سر کردم

                        تنها ، از دیار خود سفر کردم

دیریست قلب من از عاشقی سیر است

                        خسته از صدای زنجیر است

دریا اولین عشق مرا بردی

            دنیا دم به دم مرا تو آزردی

                        دریا سرنوشتم را به یاد آور

                                    دنیا سرگذشتم را مکن باور

من غریبی قصه پردازم

            چون غریقی غرق در رازم

                        گم شدم در غربت دریا

                                    بی نشانو بی هم آوازم

می روم شب ها به ساحل ها

                        تا بیابم خلوت دل را

                                    روی موج خسته دریا

                                                مینویسم : اوج غم ها را

؟؟؟

 دانلود اهنگ با صدای نیما چهرازی