ای ﺗﻮ ﺟﺎری ﺷﺪه در ﻗﺸﻨﮕﺘﺮﻳﻦ دﻗﺎﻳﻘﻢ

‫ای ﺗﻮ ﺑـﺎ ﻣـﻦ آﺷـﻨﺎ ﻧﺎﺟﻲ ﻗﻠﺐ ﻋﺎﺷﻘﻢ

‫ای ﺗﻮ ﭘـﻴـﺪا ﺷﺪه در ﻟـﺤﻈۀ اﻟﺘﻬﺎب دل

‫ای ﺗﻮ در ﺳﻜﻮت ﺷﺐ ﺑﻬﺎﻧﻪﻫﺎی ﻫﻖ ﻫﻘﻢ

‫ﻛﺴﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ، ﺗـﻮ ﻫـﺮم ﻧﻔﺴﻢ ﺟﺎری ﻧﺸﺪ

‫ﻛﺴﻲ ﺟﺰ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﺮم دﺳﺖ ﻧﻮازش ﻧﻜﺸﻴﺪ

‫ﻛﺴﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ ﻧﺴﭙﺮد

‫ﻛﺴﻲ ﻗﻠﺐ ﻣﻨﻮ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﻪ آﺗﻴﺶ ﻧﻜﺸﻴﺪ

‫ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﻣﻨﻮ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ از ﻣﻦ ﻧﮕﺮﻓﺖ

‫ﻛﺴﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﻣـﻨﻮ اﺳـﻴﺮ ﺗـﻨﻬﺎﻳﻲ ﻧﻜﺮد

‫ﻛﺴﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑـﺮام آﻳـﻪ ﺗـﺎرﻳـﻜﻲ ﻧﺸﺪ

‫ﻛﺴﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪۀ رﺳﻮاﻳﻲ ﻧﻜﺮد

‫

ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻋﺸﻖ دروﻏﻴﻦ و ﻓﺮﻳﺒﻨﺪۀ ﺗﻮ

‫ﻣـﻨﻮ ﺗﺎ ﻣﺮز ﺑﺪ ﻟﺤﻈۀ ﺑﺪ ﻧﺎﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪ

‫ﻣﻦ ﻫﻨﻮز دوزﺧﻲ ﻋﺸﻖ دروﻏﻴﻦ ﺗﻮاَم

‫از ﺗﻮ اﻳﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺗﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎ رﺳﻴﺪ

‫

؟؟؟

به یاد دوست عزیز میبدی ام

                        مجتبی عزیز - دوزخی

روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران

                                    تا از دلم بشویی غمهای روزگاران

                                                                        غمهای روزگاران

تو روح سبز گلزار، گل شاداب بی خار

                                                مرا از پا فکنده شکستنهای بسیار

تو یاس نو دمیده، من گلبرگ تکیده

                                         روزی آیی کنارم که عشق از دل رمیده

                                                                 که عشق از دل رمیده

تو را نادیدن ما غم نباشد ، کـه در خیلت به از ما کم نباشد

من از دست تو در عالم نهم روی ، ولیکن چون تو در عالم نباشد

روزی تو خواهی آمد از کوی مهربانی

                                    اما زمن نبینی دیگر به جا نشانی

                                                اما زمن نبینی دیگر به جا نشانی

روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران

                                    تا از دلم بشویی غمهای روزگاران

                                                                        غمهای روزگاران

؟؟؟

   دانلود آهنگ با صدای محمد اصفهانی

بیا که این شب سیاه
خیمه زده به کوچه ها
برای فتح روشنی
برای غصب لحظه ها
بیا که دیو قصه ها مرا به بردگی کشید
بی تو در این دیار غم فصل فسردنم رسید

بیا بیا که شاعری بی تو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای بی کسی
بیا بیا که شاعری بیتو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای لعنتی

بیا که این هوای بد شکنجه میدهد مرا
فضای سرد و بی رمق به بند میکشد مرا
بیا که این همه سکون رسم مسافری نبود
رفتن تازه پیش دل رفتن آخری نبود
رفتن آخری نبود

بیا بیا که شاعری بی تو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای بی کسی
بیا بیا که شاعری بی تو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای لعنتی

بیا که بودنت مرا جرات شاعری دهد
صدای شعر خواندن من به گوش عاشقان رسد
بیا که عشق پاک تو قدرت قلب من شود
به قلب نیمه مرده ام جان دوباره ای دهد
جان دوباره ای دهد

بیا بیا که شاعری بی تو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای بی کسی
بیا بیا که شاعری بی تو نداره رونقی
چگونه شاعری کنم در این هوای لعنتی

؟؟؟

گردی از راهی نمی خیزد ، سواران را چه شد ؟
            مرده اند از بیم یاران ، نامداران را چه شد ؟

جز صدای جغدها چیزی نمی آید بگوش
            قمریان آخر کجا رفتند ، ساران را چه شد ؟

از هجوم کرکسان شوم قلب من گرفت
            بلبلان ، قرقاولان ، کبکان ، هزاران را چه شد ؟

دورتادور من از دشمن سیاهی می زند
            دوستان ما کجا رفتند ، یاران را چه شد ؟

هرکجا سوز زمستان است و تاراج خزان
            روح تابستان و عطر نوبهاران را چه شد ؟

زیر سم لشکر ضحاک ، پشت من شکست
            کاوه لشکرشکن کو ؟ شهسواران را چه شد ؟

لشکر توران به قلب سرزمین ما رسید
            رستم و گودرز کو ! اسفندیاران را چه شد ؟

خشکسالی در زمین بیداد و غوغا می کند
            بخشش هفت آسمان کو ! باد و باران را چه شد

ای تو جاری توی رگهام صدای پای نفسهام

ای که بوی تو رو داره لحظه های خواب و رؤیام

فرصت بودن با تو اگه حتی یه نفس بود

برای باور بودن همه چیز و همه کس بود

فرصت بودن با تو اگه حتی یه نفس بود

برای باور بودن همه چیز و همه کس بود

***

کاش میشد با تو بهار آرزوهام پا بگیره

کاش میشد با تو دوباره زندگی معنا بگیره

کاش میشد با تو بهار آرزوهام پا بگیره

کاش میشد با تو دوباره زندگی معنا بگیره

کوچ عاشقانه ی تو لحظه ی شکستن من

خلوت شبانه ی من تا همیشه از تو روشن

از غم نبودن تو گریه کردم تو ندیدی

هق هق تلخ صدامو تو نبودی نشنیدی

ای تو جاری توی رگهام صدای پای نفسهام

ای که بوی تو رو داره لحظه های خواب و رؤیام

ای تو جاری توی رگهام صدای پای نفسهام

ای که بوی تو رو داره لحظه های خواب و رؤیام

فرصت بودن با تو اگه حتی یه نفس بود

برای باور بودن همه چیز و همه کس بود

فرصت بودن با تو اگه حتی یه نفس بود

برای باور بودن همه چیز و همه کس بود

***

کاش میشد با تو بهار آرزوهام پا بگیره

کاش میشد با تو دوباره زندگی معنا بگیره

کاش میشد با تو بهار آرزوهام پا بگیره

کاش میشد با تو دوباره زندگی معنا بگیره

کوچ عاشقانه ی تو لحظه ی شکستن من

خلوت شبانه ی من تا همیشه از تو روشن

از غم نبودن تو گریه کردم تو ندیدی

هق هق تلخ صدامو تو نبودی نشنیدی

ای تو جاری توی رگهام صدای پای نفسهام

ای که بوی تو رو داره لحظه های خواب و رؤیام

؟؟؟