چگونه باشی و چشم از نگاه بردارم ؟
چگونه از ته یک چاه ماه بردارم ؟

چه فرق دارد وقتی همیشه می‌بازم
سپید بردارم یا سیاه بردارم ؟

همیشه دلخوشی‌ام بوده آخر بازی
یکی دو مهره به عمد اشتباه بردارم

که تو برنده شوی از شکوه خندۀ تو
برای دلهره‌ام سرپناه بردارم

تو مثل قلیانی ، لب گذار روی لبم
به قدر ظرفیتم از تو آه بردارم

به لطف فاصله‌ها عشق پاک می‌ماند
مخواه فاصله‌ها را ... مخواه بردارم


حامد عسگری

توی یک دیوار سنگی دو تا پنجره اسیرن
                        دو تا خسته دو تا تنها ، یکیشون تو یکیشون من

دیوار از سنگ سیاهه ، سنگ سرد و سخت خارا
                        زده قفل بی صدایی به لبای خسته ی ما

نمی تونیم که بجنبیم زیر سنگینی دیوار
                        همه ی عشق من و تو قصه هست قصه ی دیدار

همیشه فاصله بوده بین دستای من و تو
                        با همین تلخی گذشته شب و روزهای من و تو

راه دوری بین ما نیست اما باز اینم زیاده
                        تنها پیوند من و تو دست مهربون باده

ما باید اسیر بمونیم زنده هستیم تا اسیریم
                        واسه ما رهایی مرگه تا رها بشیم می میریم

کاشکی این دیوار خراب شه من و تو با هم بمیریم
                        توی یک دنیای دیگه دستای همو بگیریم

شاید اونجا توی دلها درد بیزاری نباشه
                        میون پنجره هاشون دیگه دیواری نباشه

 اردلان سرفراز