رژ قرمز بزن

و برو میان شکوفه‌های انار پنهان شو

من هم چشمهایم را می‌بندم

و برای پیدا کردنت

تمام شکوفه‌های باغ را می‌بوسم!

رحمان نقی زاده گرمی

آدمها فکر می کنند

بعد از رفتنشان باید مانند

صندوق پستی زنگ زده و باران خورده

 درست در نقطه ای که رهایت کرده اند

 تا ابد منتظر پیغامشان بمانی،

اما نه ،

همیشه اینطور نیست

آدمها دل دارند ، پا دارند

بند دلشان که پاره شود ،

بند کفشهایشان را

            محکم می کنند و می روند

دوست داشتن فصل دارد

دوست داشتن زمان دارد

کدام باغی را دیده ای

زمستان که می شود لباسی از شکوفه بپوشد ؟

کدام مسافری را دیده ای

       که چمدان به دست سالها

 در ایستگاهی متروکه چشم به ریلها بدوزد ؟

تو دیر به سراغم آمدی

تو دیر برآورده شدی ،  آرزوی کوچک من !

          مثل برآورده شدن آرزوی کودکی ام در بزرگسالی

دوست داشتن ات

 دیگر به کارم نمی آید

              دیگر اندازه ام نمی شود.

گفته بودم ، نه ؟

دوست داشتن فصل دارد

دوست داشتن زمان دارد

مهسا مجیدی پور