دریا که تو دلبسته ی آنی ز تو دل کند

ای رود به این تجربه ی تلخ نپیوند !

تنهایی من آینه ی عبرت من شد

دلها که شکستند از این آینه هرچند

گفتی نگران منی و روز جدایی

در چشم من اشک است ، به لبهای تو لبخند

ای عشق ! بگو گرمی بازار تو تا کی ؟

ای دل ! غم ارزانی بسیار تو تا چند ؟

دیدار من و او ... چه سرانجام قشنگی

همصحبتی شعله و باد ، آتش و اسفند

مژگان عباسلو