هر کسی

 که به تو می رسید

            در موج موهایت غرق می شد

و من

این طرف بعد از تـــو

دستم به هیچ کاری نمی رفت  !

دل من دریا بود

اما تو آنقدرها ناگهان رفتی

که من دست هایم را لای موهایت جا گذاشتم  !




مصطفی زاهدی

گرچه چون موج مرا شوق ز خود رستن بود

موج موج دل من تشنه ی پیوستن بود


یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر

بس که هر لحظه به صد حادثه آبستن بود


خواستم از تو به غیر از تو نخواهم اما

خواستن ها همه موقوف توانستن بود


کاش از روز ازل هیچ نمی دانستم

که هبوط ابدم از پی دانستن بود


چشم تا باز کنم فرصت دیدار گذشت

همه ی طول سفر یک چمدان بستن بود

قیصر امین پور

باید ترانه هامو توی بطری بندازم ، 

            وقتی که موجا مقصدشون ساحلِ توئه !

                        چشماتو روی بطریای نامه بر نبند ! 

                                    این آخرین امید رابینسون کروزوئه !


بی تو اتاق من یه جزیره س میون آب ، 

            متروک و سوت و کور ، پر از گریه های من :

                        یه تک درخت نخل و یه آلونک حقیر ، 

                                    با ساحلی که پر شده از ردپای من ...


هر روز دوره می کنم همۀ این جزیره رو ، 

            با خاطرات ناب و قشنگ تو پا به پا

                        روز و شبای من خلاصه می شن تو شنیدن

                                                موسیقی مداوم موجا و صخره ها


دارم مدام نقشه می کشم اما چه فایده ، 

            با چن تا تخته پاره نمی شه به تو رسید

                        صدبار اومدم به جنگِ خدایان موج ها 

                                    صدبار این جزیره شکستای من رو دید


هر شب میون ماسه ها از هوش می رم و 

            به بودنم کنار تو ، تو خواب دلخوشم

                        تو زنده می شی تو دل رؤیام شب به شب ، 

                                                من تنها با خیال تو روزامو می کشم


تو دورِ دورِ دور تو ویلای ساحلیت ، 

            داری به یه ترانۀ من گوش می کنی

                        کی باورش می شد که با یه چشم به هم زدن ، 

                                                من رو تو این جزیره فراموش می کنی ؟


بعد از کدوم بهانه اتاقم ، جزیره شد ؟ 

            این دریا کی میون من و عشق تو نشست ؟

                                    دستای کی تو رو از لحظه هام گرفت ؟ 

                                                کی چشاتو روی این بی ستاره بست ؟


دریا هنوز دراز کشیده میونمون ، 

            مابین بی خیالی تو و دلتنگیای من

                        یه قایق از تو خط افق سر نمی رسه ، 

                                    تا دست تکون بدی روی عرشه ش برای من


این قصه آخرش به رسیدن نمی رسه ، 

            تنهایی سرنوشتِ رابینسون کروزوئه !

                        یه مردِ خسته توی جزیره س که تا ابد

                                    باور نداره رفتی و تو حسرتِ توئه...

یغما گلرویی