ما چون دو دریچه ، رو به روی هم 

                                    آگاه ز هر بگو مگوی هم

هر روز سلام و پرسش و خنده 

                         هر روز قرار روز آینده
 
عمر آینه ی بهشت ، اما ... آه 

                        بیش از شب و روز تیره و دی کوتاه

 کنون دل من شکسته و خسته ست 

                         زیرا یکی از دریچه ها بسته ست
 
نه مهر فسون ، نه ماه جادو کرد 

                        نفرین به سفر ، که هر چه کرد او کرد

مهدی اخوان ثالث

آستین خیس پیراهنم

            طعم شور عشق می دهد

گریه کجا بود !

یادت رفته سفر سه روزه ات را !؟

دلتنگی ات ، جاده ها را چقدر بارانی کرد !؟

بعد گفتی :

مرد که گریه نمی کند !

گفتم :

گریه نیست عزیزکم

فقط چشم هایم به دور شدنت کمی آلرژی دارند !

حالا دور شدنت

خیلی طولانی شده

می ترسم تمام جاده ها را آب ببرد !

محسن حسینخانی

بانـــو

عشق تـــو

نه بازیچه است

نه برگی که در دقایق دلتنگی

                        مرا به خود سرگرم کند

بانـــو

عشق تـــو

خرقه ای نیست که آن را

در ایستگاه های میانه ی سفر بر تن کنم

من ناچارم

             به عشق تو

تا دریابم که انسانم ، نه یک سنگ ...

نزار قبانی

گرچه چون موج مرا شوق ز خود رستن بود

موج موج دل من تشنه ی پیوستن بود


یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر

بس که هر لحظه به صد حادثه آبستن بود


خواستم از تو به غیر از تو نخواهم اما

خواستن ها همه موقوف توانستن بود


کاش از روز ازل هیچ نمی دانستم

که هبوط ابدم از پی دانستن بود


چشم تا باز کنم فرصت دیدار گذشت

همه ی طول سفر یک چمدان بستن بود

قیصر امین پور

پی به راز سفرم برد و چنان ابر گریست

دید بازآمدنی در پی این رفتن نیست


همه گفتند " مرو " دیدم و نشنیدمشان

مثل این بود به یک رود بگویند : بایست  !


مفتضح بودن از این بیش که در اول قهر

فکر برگشتنم و واسطه ای نیست که نیست


در جهان تهی از عشق نمی‌مانم چون

در جهان تهی از عشق نمی‌باید زیست


دهخدا تجربه‌ی عشق ندارد ورنه

معنی « مرگ » و « جدایی » به یقین هردو یکیست



کاظم بهمنی

اگر مرا دوست نداشته باشی

                        دراز می‌کشم و می‌میرم

مرگ نه سفری بی‌بازگشت است

                             و نه ناگهان محو شدن

مرگ ، دوست نداشتنِ توست

                        درست آن موقع که باید دوست بداری

رسول یونان