زیبایی ات را

در لحظه ای حبس می کنم و

به دیوار می آویزم !

بافه ای از گیسوانت 

از قاب بیرون می ریزد !

دوباره می فهمم 

نه در عکس ، نه در نگاه ،

 نه در روسری و نه در واژه های این شعر

زیبایی تـــو

در هیچ قابی

محصور شدنی نیست !

مصطفی زاهدی