زیبایی ات را

در لحظه ای حبس می کنم و

به دیوار می آویزم !

بافه ای از گیسوانت 

از قاب بیرون می ریزد !

دوباره می فهمم 

نه در عکس ، نه در نگاه ،

 نه در روسری و نه در واژه های این شعر

زیبایی تـــو

در هیچ قابی

محصور شدنی نیست !

مصطفی زاهدی

بیا و ...

به این‌ها بگو

کم خودشان را به پنجره اتاقم بکوبند !

بگو

آن طرف پنجره

شمع نیست

دل من است که آتش گرفته !!!

اصلا آن روز

 که روسری گلدارت را سرت کردی

فکر بی‌تابی این همه پروانه نبودی !؟

محسن حسینخانی

در روز سیزده

همه در سبزه زار ، خوش !

من

روسری سبز تـــو را

                    آه می کشم ...

احسان پرسا

هر بار خواست چــــای بریزد نمانده ای

رفتی و باز هم به سکوتش نشانده ای

تنها دلش خوش است به اینکه یکی دوبار

بــا  واسطــه  سلام  برایش  رسانده ای

حالا صدای او به خودش هم نمی رسد

از بس که بغض توی گلویش چپانده ای

دیدم دوباره شهر پر از جوجه فنچ هاست

گفتند باز روســـــری ات  را  تکـــانده ای

می رقصـــی و برات مهم نیست مرگشان

مشتی نهنگ را که به ساحل کشانده ای

بدبخت من ، فلک زده من ، بد بیار من...

امروز عصر چــــای ندارم ... تو مانده ای

حامد عسکری