ای بانو !

بیا حواسمان را پرت کنیم

            مال هرکس دورتر افتاد

                                    عاشق تر است .

اول خودم ،

حواسم را بده تا پرت کنم ...

کیکاووس یاکیده

هر که را از دور می بینم

                        گلویم خشک می شود

می ترسم نکند این بار

                        اشتباه نگرفته باشم

بانو !

من به دنبال تو می آیم

                        تو هم از من بگریز

                                          بگذار دیرتر بمیرم …

کیکاووس یاکیده

انتظار

 بارانی را می‌کشم

            که پلک بر هم بگذارم ،

                                   باریده است !

بانو !

به تماشای

     باران ستاره‌ها ،

                بی‌ چتر ، بیا ...

کیکاووس یاکیده

بوی رفتن میدهی ؛

                   در را باز میگذارم

وقتی برو که

   " گنجشکها و ستاره ها "

                                 خوابند ...

کیکاووس یاکیده

باران که می‌بارد ،

تمام کوچه‌های شهر ،

                        پر از فریاد من است

که می‌گویم :

من تنها نیستم ،

               تنها ، منتظرم !

                                    تنها . . .

کیکاووس یاکیده

چقدر دزدیدنِ نگاه تو

            از چشمان تو ، لذت بخش است

گویی تیله ای

از چشمم به دلم می افتد

...

 بانو !

با مردی که 

تیله های بسیار دارد ، می آیی ؟



کیکاووس یاکیده

هر شب که می‌خواهم بخوابم

می‌گویم :

            صبح که آمدی ،

                        با شاخه‌ای گل سرخ ؛

وانمود می‌کنم

            هیچ دل تنگ نبوده‌ام

صبح که بیدار می‌شوم

می‌گویم :

            شب ، با چمدانی بزرگ می‌آید

                                                و دیگر نمی‌رود

کیکاووس یاکیده