رنگ اشکم بی تو دارد ارغوانی می شود

سرفه هایم تازگی ها آن چنانی می شود

انتظارت کار دارد دست چشمم می دهد

رفته رفته عینکم ته استکانی می شود

هرچه غم بود از دلم با اشک بیرون شد ولی

خاطراتت پشت پلکم بایگانی می شود

کوه طاقت هم که باشی عشق آبت می کند

شانه های مرد عاشق استخوانی می شود

گاه مثل بیژن و یوسف به چاهت می کشد

گاه جسمت مثل عیسى آسمانی می شود

شب به شب جنگست بین عقل من با عشق تو

نقش من هم این وسط پا در میانی می شود

چشم و ابروی خشن از بس که می آید به تـــو

گاهی آدم عاشق نامهربانی می شود

صفحه ای از دفترم را باد با خود برد و رفت

داستان عشق ما فردا جهانی می شود

بی تو اطرافم پر از ارواح سرگردان شده

بر نگردی شاعرت قطعن  روانی می شود

کار و بار آدم عاشق ندارد اعتبار

مردنش هم مثل اشکش ناگهانی می شود

مرتضى خدمتی

کاش منتظرت نبودم

تا دیگر به نیامدنت اهمیتی نمی دادم

تا مثل درِ همیشه بسته ای

به انتظار دست های تو نمی نشستم

کاش می توانستم بی تـــو هم

            پنجره ای رو به زندگی باشم ...

کاظم خوشخو

هیچ اتفاقی

      قرار نیست بیافتد .

اما ...

 آدمی است دیگر ؛

            همیشه منتظر می‌ماند !

اورهان ولی

انتظار

 بارانی را می‌کشم

            که پلک بر هم بگذارم ،

                                   باریده است !

بانو !

به تماشای

     باران ستاره‌ها ،

                بی‌ چتر ، بیا ...

کیکاووس یاکیده

زمستون ، تن عریون باغچه چون بیابون

                        درختا با پاهای برهنه زیر بارون

نمی دونی ، تو که عاشق نبودی

                        چه سخته مرگ گل برای گلدون

گل و گلدون چه شب ها نشستن بی بهانه

                        واسه هم قصه گفتن عاشقانه

چه تلخه ، چه تلخه ، باید تنها بمونه قلب گلدون

                        مثه من که بی تو نشستم زیر بارون زمستون

زمستون ، برای تو قشنگه پشت شیشه

                        بهاره ، زمستونها برای تو همیشه

تو مثل من زمستونی نداری

                        که باشه لحظه ی چشم انتظاری

گلدون خالی ندیدی ، نشسته زیر بارون

                        گلای کاغذی داری تو گلدون

تو عاشق نبودی ، ببینی تلخ روزای جدایی

چه سخته ، چه سخته ، بشینم بی تو با چشمای گریون

سعید دبیری