"دوستت دارم"

بی آنکه بدانم ...

چطور ، کجا ، یا چه وقت ؟!

چه آسان دوستت دارم

            بی هیچ غرور یا دشواری

"تو" را اینگونه دوست دارم

         چون طریقی دیگر برایش نمی دانم

آن چنان به هم نزدیکیم

             که دست های تو بر گردنم

                        گوئی دست های من است

و آن طور در هم تنیده ایم که

            وقتی چشمانت را می بندی

                                    من به خواب می روم ...

پابلو نرودا

نیازمندیم

 به یک نفر که ،

             " تو " باشی  !

                        که خودت باشی  !

" خودت " ؛ با همان

 خیال ها و خواب های خوشت  !

نیازمندیم

 به بازگشت سال ها 

            به عقب گرد تقویم ها 

که . ..

یک کودکی

 یک نوجوانی 

            بی کابوس و آرام  ... آرام  !


نیازمندیم به عاشق بودنت 

            به شعرهای نوزده سالگی ...

به دیوانگی های کوچکی که

            این بار شکست نخواهند خورد  !

نیازمندیم که  ...

            دیگر ، دیر نباشد  !!

محسن حاتمی

رضا :

آدم وقتی یه نفر و دوست داره

            دیگه زندگیش شیرین میشه

                        دیگه همه چی خوب میشه

صبح ها خوشحاله که بلند میشه میبینه صبح شده

غروب های پاییز هم دیگه غصه نمیخوره که با کی حرف بزنه

            به خاطر همین شاعر میگه  : بدون عشق نمیشه زندگی کرد

بازیگر : حمید جبلی

فیلم : خواب سفید (1382)

کارگردان : حمید جبلی

من هنوز گاهی

یواشکی خواب تو را می بینم ...

یواشکی نگاهت می کنم ...

صدایت می کنم ...

بین خودمان باشد ؛

اما من هنوز

تو را یواشکی دوست دارم ...

ناظم حکمت

می تراود مهتاب
            می درخشد شب تاب

نیست یکدم شکند
خواب به چشم کس ولیک
                        غم این خفته چند

خواب در چشم ترم می شکند
                        نگران با من استاده سحر

صبح میخواهد از من کز مبارک دم او
            آورم این قوم به جان باخته را بلکه خبر

در جگر لیکن خاری
            از ره این سفرم می شکند

نازک آرای تن ساق گلی
            که به جان اش کِشتم
                        و به جان دادم اش آب
                                    ای دریغا ! به برم می شکند

دست ها می سایم
            تا دری بگشایم
                        بر عبث می پایم
                                    که به در کس آید

در و دیوار به هم ریخته شان
                        بر سرم می شکند

می تراود مهتاب
            می درخشد شب تاب

مانده پای آبله از راه دراز
            بر دم دهکده مردی تنها
                        کوله بارش بر دوش

دست او بر در ،
            می گوید با خود :
                        غم این خفته چند
                                    خواب در چشم ترم می شکند

نیما یوشیج

پرواز هم دیگر
            رویای این پرنده نبود

دانه دانۀ
پرهایش را چید

            تا بر این بالش
                        خواب دیگری ببیند !

گروس عبدالملکیان

یه شب مهتاب ماه می‌آد تو خواب

منو می‌بره کوچه به کوچه
                        باغ انگوری باغ آلوچه

دره به دره صحرا به صحرا
            اون جا که شبا پشت بیشه‌ها

یه پری می‌آد ترسون و لرزون
            پاشو می‌ذاره تو آب چشمه
                        شونه‌ می‌کنه موی پریشون

یه شب مهتاب ماه می‌آد تو خواب

منو می‌بره ته اون دره
اون‌جا که شبا یکه و تنها
            تک‌درخت بید شاد و پرامید
                        می‌کنه به ناز دس‌شو دراز

که یه ستاره بچکه مثِّ یه چیکه بارون

             به جای میوه‌ش سر یه شاخه‌ش بشه آویزون

یه شب مهتاب ماه می‌آد تو خواب

منو می‌بره از توی زندون
            مث شب‌پره با خودش بیرون

می‌بره اون‌جا که شب سیا
            تا دم سحر شهیدای شهر
                        با فانوس خون جار می‌کشن
                                                تو خیابونا سر میدونا :

عمو یادگار ! مرد کینه‌دار !
            مستی یا هشیار ، خوابی یا بیدار؟

مستیم و هشیار ، شهیدای شهر !
            خوابیم و بیدار ، شهیدای شهر !

آخرش یه شب ماه می‌آد بیرون
                  از سر اون کوه بالای دره
                        روی این میدون رد می‌شه خندون

یه شب ماه می‌آد ، یه شب ماه می‌آد ...

احمد شاملو