ما دیگر به جانب شهر تاریک باز نمی گردیم

و من همه جهان را در پیراهن روشن تو خلاصه می کنم

ما دیگر به جانب شهر سرد باز نمی گردیم

و من ، همه جهان را در پیراهن گرم تو خلاصه می کنم

من به ظلمت گردن نمی نهم

همه جهان را در پیراهن کوچک روشنت خلاصه کرده ام

 و دیگر به جانب آنان باز نمی گردم

قرار نیست اتفاق خاصی بیفتد

نه ...

  هیچ اتفاقی نمی افتد

روزها ،

 همانطور به رود شب می ریزند

                        که شب ها ، به سپیده ی روز

نه پرده ای 

به ناگهان کشیده می شود

نه سرانگشت شاخه ای 

               به هوای ماه می جنبد

و نه تو از راه می رسی !

رضا کاظمی

ساده بودی مثل سایه .. مثل شبنم رو شقایق 
                        مثل لبخند سپیده .. مثل شب گریه‌ی عاشق 

بی تو شب دوباره آینه .. روبروی غم گرفته 
                        پنجره بازه به بارون .. من ولی دلم گرفته 

واژه رنگ زندگی بود .. وقتی تو فکر تو بودم 
                        عطر گل با نفسم بود .. وقتی از تو می‌سرودم 

وقت راهی شدن تو .. کفترا شعرامو بردن 
                        چشام از ستاره سوختن .. منو به گریه سپردن 

رفتی و شب پر شد از من .. از من و دلواپسی‌ها 
                        رفتی و منو سپردی .. به زوال اطلسی‌ها 

واژه رنگ زندگی بود .. وقتی تو فکر تو بودم 
                        عطر گل با نفسم بود .. وقتی از تو می‌سرودم 

ایرج جنتی عطایی