همین خوبه که غیر از تو همه از خاطرم میرن

هنوز گاهی سراغت رو از این دیوونه میگیرن

به جز تو همه میدونن واست این مرد می میره

واسه همین جداییت رو کسی جدی نمی گیره

همین خوبه همین خوبه
            همین خوبه همین خوبه

همین خوبه که با اینکه چشاتو روی من بستی

تو چندتا خاطره با من هنوزم مشترک هستی

همین خوبه که آرومی و حس میکنی آزادی

که دست کم تو عکسامون هنوزم پیشم ایستادی

واسه من کافیه اینکه تو از من خاطره داری

به یادشون که می افتی واسه من وقت میذاری

همین خوبه همین خوبه
            همین خوبه همین خوبه

همین خوبه که با اینکه سراغ از من نمیگیری

ولی تا حرف من میشه یه لحظه تو خودت میری

به جز تو همه میدونن واست این مرد می میره

واسه همین جداییت رو کسی جدی نمی گیره

همین خوبه همین خوبه
            همین خوبه همین خوبه

محسن شیرعلی

  دانلود آهنگ با صدای ابی

دالود فایل تصویری با حجم   26.6 MB

یه پنجره با یه قفس ، یه حنجره بی هم نفس
سهم من از بودن تو ، یه خاطرس همین و بس 

تو این مثلث غریب ، ستاره ها رو خط زدم
دارم به آخر می رسم ، از اونور شب اومدم

یه شب كه مثل مرثیه ، خیمه زده رو باورم
میخوام تو این سكوت تلخ ، صداتو از یاد ببرم

بزار كوله بارم رو شونۀ شب بزارم
باید كه از اینجا برم ، فرصت موندن ندارم

داغ ترانه تو دلم ، شوق رسیدن تو تنم
تو حجم سرد این قفس ، منتظر پر زدنم

من از تبار غربتم ، از آرزو های محال
قصه ما تموم شده ، با یه علامت سوال

بزار كوله بارم رو شونۀ شب بزارم
باید كه از اینجا برم ، فرصت موندن ندارم

نیلوفر لاری پور

خونه غریب و خلوته تو رو می گیره بهونه

خالی تر از یه بیشه ام بی تو بی خاک و ریشه ام

بی تو مثل همیشه ام یه دیوونه که می خونه

چشم انتظارم که بیای از جاده های بی سوار

بیا که زلفای بهار بی دست تو پریشونه

اون همه سوگند و قسم پیچیده تو دالون ما

تموم حرفای تو رو بارون و باد یادشونه

خالی تر از یه بیشه ام بی تو بی خاک و ریشه ام

بی تو مثل همیشه ام یه دیوونه که می خونه

جلال ابولمعصومی

زندگی باغی بزرگه پره از گلهای تازه
                        هرکسی یه باغچه از عشق برای دلش می سازه

دل مهربون آهو چشمه رو تو خواب می بینه
                        قناری تو خاک گلدون به امید گل می شینه

نگاه کن رو تن ساقه تاول یه زخم کاری
                        چه کسی با نوک خنجر خط نوشته یادگاری

با هجوم تیغ شعله آسمون رنگشو باخته
                        شکراب دود و باران به مزاق گل نساخته

 ؟؟؟

تو بی نهایت شب وقتی نگات می خندید
چشمای خیره ی من اندوه تو نمی دید

چرا غریبه بودم با غربت نگاهت
تصویرمو ندیدم تو چشم بی گناهت

کاشکی برای قلبت یه آسمون می ساختم
روح بزرگ تو رو چرا نمی شناختم

آیینه گریه می کرد وقتی تو رو شکستم
ستاره پشت در بود وقتی درارو بستم

تو بودی و سکوت و غروب سرد پاییز
باغچه رو زیر و رو کرد برگهای زرد پاییز

حالا من غریبه دنبال تو می گردم
با قلب آسمونیت کمک کن تا برگردم

نیلوفر لاری پور

قصه ی دل کندن من از عبور یه غریبه

                        سرگذشت روزگار سوت و کور یه غریبه

قصه ی بودن و رفتن تا ابد همسفرم شد

                        وقتی که آینه پر شد از حضور یه غریبه

می گذرم از شب و باور می کنم

                        که تموم قصه هام پر از غمه

باز دوباره جای زخم بی کسی

                        روی قلبم چشم به راه مرهمه

می گذرم از تو که اون غریبه ای

                        اون که تنهایی مو زیر پا گذاشت

آینه ی قدیمی مو شکست و رفت

                        تا ابد دل منو تنها گذاشت

نیلوفر لاری پور

اگه آفتاب تو چشات خونه کنه

                        می تونه خورشیدو دیوونه کنه

می تونه تو آینه ی چشمای تو

                        گل شب بو موهاشو شونه کنه

می تونه آب بشه تو نگاه تو

                        دل سنگه هر چی غصه و غمه

لحظه هام ارزونی چشمای تو

                        از نگات هر چی بگم بازم کمه

من و بارون ، تو و آفتاب ، شب و برف

                        توی راه زندگی همسفریم

نکنه اسیر تنهایی بشیم

                        آسمونی ها رو از یاد ببریم

اگه آفتاب تو چشات خونه کنه

                        می تونه خورشیدو دیوونه کنه

می تونه تو آینه ی چشمای تو

                        گل شب بو موهاشو شونه کنه

نیلوفر لاری پور