من حرف هیچکس را قبول ندارم

مگر زیبایی

چیزی به جز چشمهای توست ؟

مگر شکفتن غنچه ها

             دلیلی به جز لبخندت دارد ؟

رنگ سال هم مسلماً رنگ موهایت

اصلاً وقتی تو بهاری ،

 چه فرقی دارد سال نو شود ،

             فصل عوض شود یا هر چیز دیگری ؟

تـــو باشی ، هر ثانیه ام بهار است

و من هیچ بهانه ای

 برای عاشق نشدن دوباره ام ندارم

اشکان پارسا

تنها ماندم ، تنها ماندم

تنها با دل بر جا ماندم

چون آهی بر لبها ماندم

راز خود به کس نگفتم

مهرت را به دل نهفتم

با یادت شبی که خفتم

چون غنچه سحر شکفتم

دل من ز غمت فغان برآرد

دل تـــو ز دلم خبر ندارد

دل تو ز دلم خبر ندارد

پس از این مخورم فریب چشمت

شرر نگهت اگر گذارد

شرر نگهت اگر گذارد 

وصلت را ز خدا خواهم

از تو لطف و صفا خواهم

کز مهرت بنوازی جانم

عمر من به غمت شد طی 

تو بی من ، من و غم تا کی

دردی هست ، نبود درمانم

تنها ماندم ، تنها ماندم 

تنها با دل بر جا ماندم

عبدالله الفت

دشت روونه گونه ام

هدیه به تو ، هدیه به تو

غنچه ی ناگشوده ام

هدیه به تو ، هدیه به تو

رود به گل نشسته ام

شاعر وابسته ام

بغض گلوی خسته ام

هدیه به تو ، هدیه به تو

هدیه به تو

ای تـــو همه گذشته های خوب من

هدیه به تو

ای تک سوار دشت بی سوار من

هدیه به تو ، هدیه به تو ، هدیه به تو ...

غنچه ی ناگشوده ام

هدیه به تو ، هدیه به تو

ورد زبان رودها ، قامت هرچه بودها

فاصله ی حضور من ، خط میان بودها

هست فدای روی تو حاصل گفت و گوی تو

نیست مرا مگر شدن ، حاصل جستجوی تو

دورتر از درون خود ، خسته تر از برون تو

وای چرا نگشته ام تشنه تر از سراب تو

تشنه تر از سراب تو

هدیه به تو

ای تـــو همه گذشته های خوب من

هدیه به تو

ای تک سوار دشت بی سوار من

هدیه به تو ، هدیه به تو ، هدیه به تو ...

غنچه ی ناگشوده ام

هدیه به تو ، هدیه به تو

غنچه ی ناگشوده ام

هدیه به تو ، هدیه به تو

ایرج صف شکن

+ حتما خوشتون میاد

 دانلود فایل صوتی با صدای آرمین

 دانلود فایل تصویری

در فغان آرید نای هفت بند عشق را
تا بخوانیم شعر زیبا و بلند عشق را

زرد کوه درد سنگین است روی شانه ام
بر کدامین دوش بگذارم سهند عشق را

مجمر جان مرا از داغ ها لبریز کن
تا به رقصی گرم وادارم سپند عشق را

می پسندد قامتم را در لباس زخم ها
می پسندم خاطر زیبا پسند عشق را

غنچۀ طبعم هوای لب گشایی کرده است
بر لبم مهمان کن امشب نوشخند عشق را

هفت بند جان من دارد هوای سوختن
در فغان آرید نای هفت بند عشق را


سعید بیابانکی . ردپایی بر برف

گوشه ی چشم بگردان و مقدّر گردان

ما که هستیم در این دایره ی سرگردان ؟


دور گردید و به ما جرات مستی نرسید

چه بگوییم به این ساقی ساغر گردان ؟


این دعایی ست که رندی به من آموخته است

بار ما را نه بیفزا  ! نه سبک تر گردان !


غنچه ای را که به پژمرده شدن محکوم است

تا شکوفا نشده ، بشکن و پرپر گردان !


من کجا بیشتر از حق خودم خواسته ام ؟؟

مرگ حق است ، به من حق مرا برگردان !

فاضل نظری

غنچه با دل گرفته گفت :

گل به خنده گفت :

گفتگوی غنچه و گل
       از درون باغچه باز هم
                      به گوش می رسد !

تو چه فکر می کنی ....

                    کدام یک درست گفته اند ... ؟!

من فکر می کنم
    گل به راز زندگی اشاره کرده است !

قیصر امین پور