جایی برای شعر ...
شعری برای تـــو ...
 
آخرین مطالب
 
پیوندهای روزانه
یک روزی که خوشحال تر بودم ...

نذر کرده ام

یک روزی که خوشحال تر بودم

بیایم و بنویسم که

زندگی را باید با لذت خورد

که ضربه های روی سر را باید آرام بوسید

                  و بعد لبخند زد و دوباره با شوق راه افتاد .


یک روزی که خوشحال تر بودم

               می آیم و می نویسم که

                                     " این نیز بگذرد "


مثل همیشه که همه چیز گذشته است و

            آب از آسیاب و طبل طوفان از نوا افتاده است.

 

یک روزی که خوشحال تر بودم

            یک نقاشی از پاییز میگذارم ،

             که یادم بیاید زمستان تنها فصل زندگی نیست

زندگی پاییز هم می شود ،

            رنگارنگ ، از همه رنگ ، بخر و ببر!

 

یک روزی که خوشحال تر بودم

                        نذرم را ادا می کنم

تا روزهایی مثل حالا

        که خستگی و ناتوانی

              لای دست و پایم پیچیده است

                          بخوانمشان و یادم بیاید که

هیچ بهار و پاییزی بی زمستان مزه نمی دهد

                                  و هیچ آسیاب آرامی بی طوفان.



مهدی اخون ثالث




تمام شد ...

من خاکستر شدم !

 

اما تو ،

تنها سیگاری را دیدی

                 که تمام شد . . .

 

رسول یونان

 




شاعر : رسول یونان ,
معجزه خاموش

طعم خیس اندوه و اتفاق افتاده

یه آه ؛ خداحافظ ، یه فاجعه ی ساده

 

خالی شدم از رویا ، حسی منو از من برد

یه سایه شبیه من پشت پنجره پژمرد

 

ای معجزه خاموش  یه حادثه روشن شو

یه لحظه فقط یه آه از جنس شکفتن شو

 

از روزن این کنجِ خاکستری پرپر

مشغول تماشای ویرون شدن من شو

 

برگرد به برگشتن ، از فاصله دورم کن

یه خاطره با من باش ، یه گریه غرورم کن

 

از گرگر بی رحم این تجربه من سوز

پرواز رهایی باش به ضیافت دیروز

 

به کوچه که پیوستی شهر از تو لبالب شد

لحظه ، آخر لحظه ، شب ؛ عاقبت شب شد

 

آغوش جهان رو به دلشوره شتابان بود

راهی شدن حرف نقطه چین پایان بود

 

ای معجزه ی خاموش یه حادثه روشن شو

یه لحظه فقط یه آه از جنس شکفتن شو

 

از روزن این کنجِ خاکستری پرپر

مشغول تماشای ویرون شدن من شو



ایرج جنتی عطایی




آتش عشق

زیر خاکستر ذهنم باقی است

            آتشی سرکش و سوزنده هنوز

                        یادگاری است ز عشقی سوزان

                                           که بود گرم و فروزنده هنوز


عشقی آن گونه که بنیان مرا

            سوخت از ریشه و خاکستر کرد

                        غرق در حیرتم از اینکه چرا

                                             مانده ام زنده هنوز


گاهگاهی که دلم می گیرد

                        پیش خود می گویم

                                    آن که جانم را سوخت

                                                یاد می آرد از این بنده هنوز؟


گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت

سالها هست که از دیده من رفتی لیک

                                    دلم از مهر تو آکنده هنوز


دفتر عمر مرا

دست ایام ورقها زده است

زیر بار غم عشق

            قامتم خم شد و پشتم بشکست

در خیالم اما ، همچنان روز نخست

                        تویی آن قامت بالنده هنوز


در قمار غم عشق

دل من بردی و با دست تهی

            منم آن عاشق بازنده هنوز


آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش

گر که گورم بشکافند

                        عیان می بینند

زیر خاکستر جسمم باقی است

            آتشی سرکش و سوزنده هنوز



حمید مصدق




شاعر : حمید مصدق ,
در تو پیامبریست ...

در تو پیامبریست

که لب هایش شفابخش روزگارند

            و چشمهایش شقُ القمر آفرینش ؛

 

دین تو عشق است

           و من مؤمن به عشق تو

                  و شعر های من کتاب هدایت توست

 

برای آنها که

در کلامشان گاهی

            تازیانه می روید !

 

 

کامران فریدی

 




نمى دانم چه کار باید كنم ؟

نمى دانم چه کار باید كنم ؟

             آیا باید از سرنوشتى كه تو را

                          در پیش پایم قرار داد قدردانى كنم ؟

همان سرنوشتى كه باعث شد

                          در چشمهایت آب شوم

همان چشمهایى كه

         مرا در دریائى بی قرار غرق

                       و سیماى تو را بر چهره ام حک کرد


آن گونه که همه تو را در چشمهایم پیدا می کنند !


و
حروف نام تو را در قلبم جای داد

               و عشق تو را در خونم جارى کرد.


آآآه عشق من !

تو را به خدا به من بگو

            آیا بعد از این همه عشق

                        عاقلانه است كه فراموشت كنم ؟


نزار قبانی




شاعر : نزار قبانی ,
شوخی بود ...

دیوانه‌وار پشت سرش دویدم

                        از پله‌های پایین رفتم

فریاد زدم :

             "شوخی بود ، باور کن"

                                    از پیش من نرو  !

لبخندی ترسناک چهره‌اش را پوشاند

به سردی گفت :

" در باد نایست ، سرما می‌خوری"


‍‍‍‍‍‍
آنا آخماتوآ | ترجمه‌ احمد پوری




 
 
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات