می بینمت ، بیش از همیشه بیقرارم

می بیندت ... می بینی اش ... . من بغض دارم

می بوسمت ، مثل سرابی می گریزی

می بوسدت ، کم مانده یک دریا ببارم

موهای کوتاهم مرا از چشمت انداخت

موی بلندش می شود آویز دارم

من چای میریزم برایت ... نیستی ... حیف

او چای می ریزد برایت ... من خمارم !

زانوی تنهایی بغل میگیرم اینجا

او را نوازش می کنی ... جان می سپارم

عکسم به فریاد آمده : خالیست جایت

عکسش در آورده دمار از روزگارم

می خندم و مهمان اخمم می کنی باز

می خندد و من بوسه ها را میشمارم

می خواهمت ، می خواهدت ، لعنت به تقدیر !

تو حق او هستی و من حقی ندارم

نفیسه سادات موسوی 

وقتی جای خنده غم می‌شینه روی لبام

تشنه نوازشم ، خسته از خستگیام

وقتی که دستای من گرمی دستی می‌خواد

 وقتی یه لحظه خوشی به سراغم نمیاد

تو میتونی غمامو خواب کنی ، گونه‌های خیسمو پاک کنی

تو میتونی دلمو شاد کنی ، منو از درد و غم آزاد کنی

با همیشه عاشقت تو همیشه عاشقی ، تویی که مسبب لذت دقایقی

به تن مرده من تو میتونی جون بدی ، به رگای خشک من قطره قطره خون بدی

تو میتونی غمامو خواب کنی ، گونه‌های خیسمو پاک کنی

تو میتونی دلمو شاد کنی ، منو از درد و غم آزاد کنی

وقتی که شب می‌رسه آسمون سیاه می‌شه ، غم و غصه تو دلم قد یه دنیا می‌شه

وقتی که دستای تو خونه‌مون در می‌زنه ، دل من پشت دیوار از خوشی پرپر می‌زنه

تو میتونی غمامو خواب کنی ، گونه‌های خیسمو پاک کنی

تو میتونی دلمو شاد کنی ، منو از درد و غم آزاد کنی

تـــو میتونی   …

تو را ببینم ...

 می‌بوسم ، نوازشت می‌کنم

                        برای تو خواب تعریف می‌کنم

تو را ببینم، بغل می‌کنم

            تمام رویاهایم را می‌بینم

                        و به تمام آرزوهایم می‌رسم

تو را ببینم

خوب می‌شوم ، آقا می‌شوم

به تو سلام می‌دهم

نماز می‌خوانم و تو را شکر می‌کنم

تو را ببینم ...

 خیلی دوستت دارم

آخ !

تو را ببینم ،

چه‌ قدر کار دارم  ...

افشین صالحی