آبان ؛ اسم کوچکم بود        

و پاییز ؛ مادری که نافم را از چنارهای زرد برید

هر بار که

برگی از شاخه افتاد

گنجشکها دورتر شدند

و من باورم شد که اتفاق

از کوچ پرستویی تنها ، سیاه تر است

کمی بلند پروازی شاید ...

خش خش ؛ صدای من است

و تـــو ؛ عابری شاد  ...

که جانم را تا استخوان نوازش می دهی .

حمید جدیدی

مست کرد امشب نسیم مست شهریور مرا

گرچه باز از چشمِ تر ، آبانم ؛ از دل ، آذرم

ماه شهریور پر است از خاطرات عشق من

من به جان تا زنده باشم ، عاشق شهریورم

مهدی اخوان ثالث

+ سالگرد عقدمان مبارک عزیزم

بی تـــو

پاییـــز ،

طاعون سرخ بی مهریست

            که در ریشه درختان دویده است !

فصل زردی که

 آبانش ، آسمان ندارد

            و آذرش همیشه یلداست  ...

کامران فریدی

. . . . . . .

یلدا ،

بهانه ای بیش نبود ؛

برای شاعری تنها

            تا برایت بنویسد ...

وگرنه

شبانه طولانی بی تـــو ،

                  چه تبریکی دارد ؟!!!

ایرج تمجیدی

به لطف

بی مهری ات

پاییز امسال برای من 

            فقط آبان است و آذر

آرش ناجی

+

فامیل دور : من پاییز رو خیلى دوست دارم آقاى مجرى ...
چرا ؟؟؟؟؟

آخه با دوره خانم تو پاییز آشنا شدم ...
اِ ... ! چقدر خوب

آره دیگه آقاى مجرى ...
 من ماه هاى پاییزم این شکلى شده :

مهر ، آبان ، دوره !
آخه آذر بگم ، دوره خانوم ناراحت میشه !!!

به یک مورد شادی نیازمندیم

            ترجیحا پرنده داشته باشد

                         برای تنهایی سوت و کورمان

خبره باشد

 در امور مربوط به رفع دلتنگی

            آشنا به عصر دلگیر جمعه‌ها

                        به غروب‌های دونفره‌ی آبان

                                    به وقت گریه ، به حجم درد

بیاید و در دفتر دل ما ،

 بی‌بها و اجاره اسباب بچیند

بیاید و کشتی‌هایمان را از غرق شدن نجات دهد

بیاید و بخندد ...

عادتمان بدهد به خنده

به یک مورد

 شادی بی‌منت نیازمندیم

                        بیاید که بماند

حتی اگر گاهی که با اشتیاق

                زانوی غم را بغل کرده باشیم  !

کامران فریدی