خبر خوب این است که روزی کسی میاید  ...

در میان روزهای خاکستری تان ،

 دست هایتان را خواهد گرفت .

گرمتر ، صمیمی تر و هزار بار عاشقانه تر  ...

کسی که

شبیه به آفتاب بعد از یک روز برفی ،

 به تن روزهای سردتان میچسبد  ...

کسی میاید از جنس محبت

که مرهم تمام زخم هایتان میشود

 و تمام ترس و کابوس هایتان را در آغوش آرامش حل خواهد کرد ...

کسی خواهد آمد برای ساختن دوباره ی شما

که من آن شخص را

معجزه ای از طرف خدا می نامم  ...

سحر رستگار

بپوش مرا ، ولی برعکس !

که در آغوش بگیرمت طولانی ...

تا نفس هایمان گره ی کور بخورد !

که لب هایمان در راه برگشت

 از میهمانی پاییزی هم 

راه خانه را گم کنند !

تن کن مرا ، تنگ ...

که صدای ترک استخوانهایم

گم شود در خش خش عاشقانه ی پیاده رو !

با من باش

از این پاییز تا همیشه ....

حامد نیازی

بیا شبیه درخت ها باشیم

می بینی ... ؛

با این که دور ز هم ایستاده اند اما

خیلی خوب می شود

بوی هم آغوشی شان را فهمید

بوی تند همبستری چوب ها را

بوی برگ هایی که با فاصله عاشق شده اند

رسول ادهمی

بیچاره نیایی ضرر میکنی ها ...

صبح ها با نوازش بیدارت می کنم

صبحانه بوسه با طعم شعر !

تا ظهر دورت می گردم !

نهار بوسه با طعم عشق !

چرت عصر گاهی ات را

کنج دنج آغوشم میزنی و باز ...

تا شب دورت می گردم !

شام بوسه با طعم دوستت دارم !

تا صبح هم میتوانم

 با لب هایم روی تنت شعر بپاشم !

لگد به بخت خودت نزن ...

هیچ کس مثل من تو را وسط رویا نمی نشاند !

بلند شو زودتر بیا !

از من گفتن ؛ دیگر خود دانی ...

حامد نیازی

خداوند

 وقتی یکشنبه را می آفرید ،

به پیراهن تـــو فکر می کرد ...

و اعتراف های من

به صد ها گناه نکرده

در کلیسای آغوش ات ...

مهدیس ذکایی

خسته از کدبانو بودن

با دو استکان کمر باریک چای خوش عطر و رنگ

کنارم نشست و گفت ...

 امروز خیلی خسته شدم

 هم کلی کار مانده !

توام که هیچ کمکی نمیکنی !

با لبخند شیطنت آمیز گفتم : چشم ؛

شما کمی چشمهایت را ببند

 و استراحت کن تا ...

بوسه های نیمه کاره را تمام کنم

آغوش های نگرفته را بگیرم

دوستت دارم های نگفته را بگویم

         و کمی دورت بگردم ...

چپ چپ نگاهم کرد و گفت ...

واقعا که ؛ دیوانه !

از خواب پریدم !

هنوز نمیداند ...

شنیدن دیوانه از لب هایش

 میتواند مرا به اولین مردی تبدیل کند 

که پرواز کرد ، حتی در خواب ...

حامد نیازی

بیا لباس هم باشیم و

دکمه دکمه روی تن هم بوسه بدوزیم

دلم می خواهد

دست من در آستین تو باشد

دست تـــو در آستین من

طوری که عطر تنمان گیج شود

و آغوش ، نفهمد چه کسی 

آن یکی را بیشتر از آن یکی دوست دارد

راستش را بخواهی

من از این جنس سردرگمی ها

که نمی دانی

تار عاشق تر است یا پود ،

خوشم می آید ...

رسول ادهمی