بانوی لحظه ی تحویل سال هام

بانوی از تو محول همه ی احوال هام

بانوی مه گرفته ، بانوی ماه

بانوی در شب تنهایی ام پناه

بانوی با تو شبم روز می شود

بانوی ترس های کودکی ام با تو می رود

بانوی کودکی ام عاشق تو بود

بانوی چارشنبه های پُر از انفجار و دود

بانوی من همیشه تو را خواب دیده ام

بانوی مثل تو هرگز ندیده ام

بانوی شعرهای من از تو شکوفه داد

بانوی بوی تو افتاده دست باد ،

بانو ! بهار من تویی  ...

 کامران رسول زاده

بانـــو

عشق تـــو

نه بازیچه است

نه برگی که در دقایق دلتنگی

                        مرا به خود سرگرم کند

بانـــو

عشق تـــو

خرقه ای نیست که آن را

در ایستگاه های میانه ی سفر بر تن کنم

من ناچارم

             به عشق تو

تا دریابم که انسانم ، نه یک سنگ ...

نزار قبانی

حالا که رفته ای ،

کل دنیا مرخصی گرفته اند

             برای خراب شدن روی سرم ؛

چه خوب که

 ویرانی ام را نمی‌بینی بانو !

کامران فریدی

خیال می کنم

 پشت در ایستاده ای و در میزنی  !

اینقدر

این در کهنه را

 باز و بسته کرده ام

     که لولایش  شکسته است !

لولای شکسته در را عوض میکنم !

انگار کسی در میزند ...

در را باز می کنم

و در خیالم تو را می بینم

            که پشت در ایستاده ای !

می گویم : بانو خوش آمدی !

ولی تو نیستی ! پشت در ، تنهایی ست .

در را می بندم 

و باز دوباره باز میکنم

            ولی هنوز هم نیستی

اینقدر باز میکنم و می بندم

            که لولای در دوباره می شکند

کاش می آمدی ...

می دانم ...

چشم خسته ام بسته خواهد شد

قلب خسته ام خواهد ایستاد

                        ولی تو نخواهی آمد ...

بانو ، بانــو ، بـــانـــو جااان ...

تا آخر عمر

 فقط همین خواهد بود

من و در و لولای شکسته

                        و حسرت دیدار تو

فقط همین ...

کیکاووس یاکیده

بانو !

یکی‌ از این جمعه ها

            کفش‌ هایتان را پا کنید

و به دیدن

      مردی بروید

            که تمام هفته را ...

به عشق

جمعه‌ ای سر می‌‌ کند

                        که ممکن است ...

بانویش

 کفش‌ هایش را به پا کند

                        و به دیدار او برود

نیکی‌ فیروزکوهی

تو را بانو نامیده‌ام .

بسیارند از تو بلندتر ، بلندتر

            بسیارند از تو زلال‌تر ، زلال‌تر

اما بانو تویی

از خیابان که می‌گذری

نگاه کسی را به دنبال نمی‌کشانی

            کسی تاج بلورینت را نمی‌بیند

                        کسی بر فرش سرخ  زیر پایت نگاهی نمی‌افکند .

و زمانی که پدیدار می‌شوی

            تمامی رودخانه‌ها به نغمه در‌می‌آیند

در تن من ؛

زنگ‌ها  آسمان را می‌لرزانند

تنها تو و من

تنها تو و من ، عشق من ؛

                      به آن گوش می‌سپریم .

پابلو نرودا   

ای بانو !

بیا حواسمان را پرت کنیم

            مال هرکس دورتر افتاد

                                    عاشق تر است .

اول خودم ،

حواسم را بده تا پرت کنم ...

کیکاووس یاکیده