تنها ماندم ، تنها ماندم

تنها با دل بر جا ماندم

چون آهی بر لبها ماندم

راز خود به کس نگفتم

مهرت را به دل نهفتم

با یادت شبی که خفتم

چون غنچه سحر شکفتم

دل من ز غمت فغان برآرد

دل تـــو ز دلم خبر ندارد

دل تو ز دلم خبر ندارد

پس از این مخورم فریب چشمت

شرر نگهت اگر گذارد

شرر نگهت اگر گذارد 

وصلت را ز خدا خواهم

از تو لطف و صفا خواهم

کز مهرت بنوازی جانم

عمر من به غمت شد طی 

تو بی من ، من و غم تا کی

دردی هست ، نبود درمانم

تنها ماندم ، تنها ماندم 

تنها با دل بر جا ماندم

عبدالله الفت

بی تـــو

پاییـــز ،

طاعون سرخ بی مهریست

            که در ریشه درختان دویده است !

فصل زردی که

 آبانش ، آسمان ندارد

            و آذرش همیشه یلداست  ...

کامران فریدی

. . . . . . .

یلدا ،

بهانه ای بیش نبود ؛

برای شاعری تنها

            تا برایت بنویسد ...

وگرنه

شبانه طولانی بی تـــو ،

                  چه تبریکی دارد ؟!!!

ایرج تمجیدی

بی هدف می نویسم و می دانم ...

در یکی از همین سطرها

            تـــو عاشق می شوی

                        و من تنها می مانم

شهریار بهروز

بیا ای ناجی قلبم بی تو قلب من شکسته

این همون دل شکسته ست که به انتظار نشسته

ای تو تنها خوب دنیا ، بی تو من تنها ترینم

با تو مثل یک ستاره بی تو من خاک زمینم ، بی تو من تنها ترینم

عاشقم ، عاشق ترینم بگو که اینو می دونم

حالا که از عشقت دیوونم بگو که با تو می مونم

ای تو تنها خوب دنیا ، بی تو من تنها ترینم

با تو مثل یک ستاره بی تو من خاک زمینم ، بی تو من تنها ترینم

می خواهم از دست تـــو گهواره بسازم

سر بذارم روی دستات به سعادتم بنازم

می خواهم اون چشمای دریایی تُ آیینه کنم

با نگاه توی چشمات دردم و تازه کنم

تو که نیستی دنیا تاریکه برای دل خستم

بی تو من تنهای تنها ، دل به خلوت تو بستم

ای تو تنها خوب دنیا ، بی تو من تنها ترینم

با تو مثل یک ستاره

بی تو من خاک زمینم ، بی تو من تنها ترینم

                        بی تو من خاک زمینم ، بی تو من تنها ترینم

تنها نشسته‌ای ،

         چای می‌نوشی

                  و سیگار می‌کشی !

هیچ‌کس تو را به یاد نمی‌آورد !

این همه آدم ،

روی کهکشان به این بزرگی

و تـــو حتی

        آرزوی یکی نبودی !!!

فخری برزنده