ای حُسن یوسف دكمه پیراهن تو

                        دل می شكوفد گل به گل از دامن تو

جز در هوای تو مرا سیر و سفر نیست

                         گلگشت من دیدار سرو و سوسن تو

آغاز فروردین چشمت ، مشهد من

                        شیراز من اردیبهشت دامن تو

هر اصفهان ابرویت نصف جهانم

                         خرمای خوزستان من خندیدن تو

من جز برای تو نمی خواهم خودم را

                         ای از همه من های من بهتر ، منِ تـــو

هر چیز و هر كس رو به سویی در نمازند

                        ای چشم های من ، نماز دیدن تو !

حیران و سرگردان چشمت تا ابد باد

                        منظومه دل بر مدار روشن تو

قیصر امین پور

هر جایِ دنیا که به من فکر‌ کنی

من به نزدیک ترین پنجره خیره می شوم

و در سکوتی چند دقیقه ای

یک عمر ، تـــو را می بینم

هر جایِ دنیا که به من فکر‌ کنی

من به نزدیک ترین خاطره ی مان می روم ...

خاطره ی اولین دیدار ، امانم را بریده !

کاش میشد فردا

دوباره ، برای اولین بار می دیدمت!

حامد نیازی

دلتنگى ؛

 قوى ترین ، واقعى ترین و زیباترین حس دنیاست

خوشبخت ترین آدمها کسانى هستند که

 کسی را در زندگى و جایی در قلبشان دارند برای دلتنگ شدن. 

هر بار که قلبم در سینه مى لرزد ،

هر بار که عطش دیدار دوباره تو نفسگیرتر از روزهاى قبل مى شود ،

هر بار که مست لحظه های با تو هستم فکر مى کنم ، ...

چقدر خوشبختم !

 نیکی فیروزکوهی

پیشاپیش

 همه باران ها

     به دیدارت می آیم

بی چکمه و بی چتر ...

خودت به من آموخته ای !

برای دیدن دریا

            دلی و دیگر هیچ ....

محمدرضا عبدالملکیان

دیدار شد میسر و بوس و کنار هم

از بخت شکر دارم و از روزگار هم

زاهد برو که طالع اگر طالع من است

جامم به دست باشد و زلف نگار هم

ما عیب کس به مستی و رندی نمی کنیم

لعل بتان خوش است و می خوشگوار هم

ای دل بشارتی دهمت محتسب نماند

و از می جهان پر است و بت میگسار هم

خاطر به دست تفرقه دادن نه زیرکیست

مجموعه ای بخواه و صراحی بیار هم

بر خاکیان عشق فشان جرعه لب اش

تا خاک لعل گون شود و مشکبار هم

آن شد که چشم بد نگران بودی از کمین

خصم از میان برفت و سرشک از کنار هم

چون کائنات جمله به بوی تو زنده اند

ای آفتاب سایه ز ما برمدار هم

چون آب روی لاله و گل فیض حسن توست

ای ابر لطف بر من خاکی ببار هم

حافظ اسیر زلف تو شد از خدا بترس

و از انتصاف آصف جم اقتدار هم

حافظ

منصور و انا الحق زدن و دار و دگر هیچ

ماییم و لبالب شدن از یار و دگر هیچ

گر راه به مراسم کده ی عشق بیابی

الماس بنه بر دل افگار و دگر هیچ

بر لوح مزارم بنویسید پس از مرگ

کای وای ز محرومی دیدار و دگر هیچ

از کعبه گر این بار برونم بگذارند

ناقوس به دست آرم و زنار و دگر هیچ

"عرفی" به غلط شهره به زرق است ببینید

صد گل زده بر گوشه ی دستار و دگر هیچ

عرفی شیرازی