جایی برای شعر ...
شعری برای تـــو ...
 
آخرین مطالب
 
پیوندهای روزانه
خواب

حالا که رفته ای

 بیا برویم بعد مرگت قدمی بزنیم

 

ماه را بیاوریم

        و پاهامان را تا

                  ماهیان رودخانه دراز کنیم

 

بعد موهایت را از روی لب هایت بزنم کنار

بعد موهایت را از روی لب هایت بزنم کنار

بعد موهایت را از روی لب هایت ...

 

لعنتی !

دستم از خواب بیرون مانده است  !

 

 


گروس عبدالملکیان



تقسیم عادلانه

دستان من نمی‌توانند

نه نمی‌توانند
         
هرگز این سیب را
                     
عادلانه قسمت کنند

تو
به سهم خود فکر می‌کنی
                       
من به سهم تو

 

گروس عبدالملکیان

 



شلیک هر گلوله ...

شلیک هر گلوله

            خشمی است

                        که از تفنگ کم می‌شود


سینه‌ام را آماده کرده‌ام

                        تا تو مهربان‌تر شوی


گروس عبدالملکیان

                                                           

 




بلیط یک‌طرفه

پیله‌های بسیاری دیده‌ام
آویزان از درختی در جنگل‌های دور
                       
افتاده بر لبه‌ی پنجره
                                   
رها در جوب‌های خیابان

هرچه فکر می‌کنم اما
یک پروانه بیشتر ، در خاطرم نیست

مگر چندبار به دنیا آمده‌ایم

                        که این همه می‌میریم ؟

چند اسکناس مچاله
چند نخ شکسته‌ی سیگار
آه ، بلیط یک‌طرفه ؛
چیزی
غمگین‌تر از تو
در جیب‌های دنیا پیدا نکرده‌ام

_ ببخشید ؛ این بلیط ...؟

            _ پس گرفته نمی‌شود .

پس بادها رفته‌اند ؟
!

پس این درخت ،
به زردِ ابد محکوم شد ؟
!

و قاصدک‌ها

آنقدر در کنج دیوار ماندند
            که خبرهایشان از خاطر رفت ؟!


_ بیهوده مشت به شیشه‌های این قطار می‌کوبی !

بیهوده صدایت را

            به آن‌سوی پنجره پرتاب می‌کنی

ما

بازیگران یک فیلم صامتیم



گروس عبدالملکیان




قایق کاغذی

یک جفت کفش ، چند جفت جوراب

                        با رنگ های نارنجی و بنفش

                                            یک جفت گوشواره ی آبی

                                                                        یک جفت ...

کشتی نوح است

            این چمدان که تو می بندی  !


بعد ...

صدایِ در از پیراهنم گذشت

            از سینه ام گذشت ، از دیوار اتاقم گذشت

                                                از محله های قدیمی گذشت

                                                                        و کودکی ام را غمگین کرد.

 

کودک بلند شد

و قایق کاغذی اش را بر آب انداخت

 

او جفت را نمی فهمید

                        تنها سوار شد

 

آب ها به آینده می رفتند .


همین جا دست بردم به شعر

                        و زمان را مثل نخی نازک

                                                بیرون کشیدم از آن

 

دانه های تسبیح ریختند  :

            من ... تو ... کودکی  ...

                        قایق کاغذی ... نوح ... آینده ...


تو را

با کودکی ام

بر قایق کاغذی سوار کردم و

                        به دوردست فرستادم

 

بعد با نوح

در انتظار طوفان قدم زدیم

 

 

گروس عبدالملکیان

 




چشمهای تو شناسنامه مرا عوض کردند

دو سال است که

می دانم بی قراری چیست

درد چیست ، مهربانی چیست

 

دو سال است که

 می دانم آواز چیست ، راز چیست ....

 

چشمهای تو شناسنامه مرا عوض کردند

                        امروز من دو ساله می شوم ...

 

گروس عبدالملکیان

 




به چه دلخوش کرده ای ؟!

به شانه ام زده ای

            که تنهایی ام را تکانده باشی  !


به چه دلخوش کرده ای ؟
!

            تکاندن برف از شانه های آدم برفی ؟!




گروس عبدالملکیان




برگرفته از : حرف هایی برای نگفتن ,

تعداد کل صفحات: 4


 
 
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات