من بوسه‌ها را به خاطر خواهم سپرد

لب‌هایمان که با عشق ،

تر شده بودند ...

و اینکه چگونه

تـــو هرچه داشتی به من دادی

و من چگونه

هرچه از خودم باقی مانده بود ،

به تو تقدیم کردم ...

چارلز بوکفسکی

شادا به این

 اردیبهشت های پر از تو

شادا به خنده های نوبرانه ات

به بوسه های یواشکی

زیر یک طاق بنفش

به بوی خوش نفس هایت

به این اردیبهشت های همیشه با تـــو

شیما سبحانی

بوسه ات را باید

با قهوه ام به هم بزنم

بیدار شو  !

من بدون دوست داشتنت

 صبحانه كه هیچ ،

صبح هم از گلویم پایین نمی رود  ...

علی قاضی نظام

داشت برایم شعر میخواند

که پریدم میان یکی از مصرع ها و گفتم  :

بوسه دارید ؟

ابروهایش را گره زد و با لبخند نگاهم کرد  !

تکرار کردم شما بوسه دارید !؟

از آن بوسه ها که انتها ندارند !

که دوستت دارم هایم را لابه لایش بچشی و بفهمی  !

از آن بوسه ها که دهانم را طوری پر کند

از گوشه ی لبهایم بچکد روی لباسم ؛

گل کند ، شکوفه بزند ، بهار برسد !

از آن بوسه ها که

 تا ماه ها لبهایم را بچشم

 و با لبخند بگویم چقدر شیرینی  !

خندید ...

خندید و با چشم های بسته نگاهم کرد !

خندید و با لب بسته دیوانه خطابم کرد !

بلند گفت : دوستت دارم مجنون جان !

و من از خوشی میان شعری که میخواند

قافیه در قافیه ، ردیف شدم  !

زندگی انگار این بود ؛

دو مصرع ، کنار هم ، یک شاه بیت !

با طعم بوسه !

 حامد نیازی

دوست دارم رک بگویم

بوسه های محکمتری می خواهم

خوب که نوشیدیم

وقتی به موهای پریشان ات رسیدم

بوسه ی داغ و محکم می خواهم

و هیجانِ رقصی که فریاد بزند :

ما همدیگر را دوست داریم ...

دیگر بهتر از این نمی توانم دردم را بگویم ،

تـــو  که خوب ترینی!

من بوسه های محکم می خواهم ...

بهنود فرازمند

عشق باید به من بیاموزد ،

چگونه بیش از این تو را دوست بدارم و‌ نمیرم !

چگونه تنها تو را ببینم !

تو را بخواهم

عشق باید به من بیاموزد ،

چگونه بیش از این تو را ببوسم و تمام‌ نشوی !

چگونه تنها از آن‌ِ من باشی و کم‌ نیایی !

تو را زندگی ‌کنم         

عشق باید به من بیاموزد ،

چگونه عاشق باشم ،

و‌گرنه از منِ دیوانه ی‌تو بیش از این بر‌نمی آید ،

که گوش دنیا را پُر کنم از تو و

حرفهایی که خودت به جانم انداخته ای !

عشق باید به من بیاموزد تـــو را ...

حامد نیازی

لعنتی را دوست دارم

مثل یک استکان چای کمر باریک است

نزدیکش که می شوم

عطرش مثل دارچین توی سرم می پیچد !

توی چشم هایش زل میزنم و دستش را می گیرم

عطر هل ، هولم می کند  !

و میبوسمش ، میبوسمش  ...

شیرین مثل نبات  !

پس  ...

الکی نیست ؛

خستگی هایم را دور میریزی  !

معجون زیبای دوست داشتنی ام

حامد نیازی