زنی‌ عاشقت شد ،

            زنی‌ از سرزمین عجایب .

تو را عجیب ساده ،

عجیب صادقانه دوست داشت .

زنی‌ که

 در نبودن تـــو

             سخت گریست .

تو باید مرد خوشبختی‌ بوده باشی .

نیکی‌ فیروزکوهی

+ من مرد خوشبختی بودم !

نه چتر با خود داشت

            نه روزنامه ، نه چمدان

عاشق اش شدم ...

از کجا

باید می دانستم

             مسافر است ؟!

مژگان عباسلو

رنگ اشکم بی تو دارد ارغوانی می شود

سرفه هایم تازگی ها آن چنانی می شود

انتظارت کار دارد دست چشمم می دهد

رفته رفته عینکم ته استکانی می شود

هرچه غم بود از دلم با اشک بیرون شد ولی

خاطراتت پشت پلکم بایگانی می شود

کوه طاقت هم که باشی عشق آبت می کند

شانه های مرد عاشق استخوانی می شود

گاه مثل بیژن و یوسف به چاهت می کشد

گاه جسمت مثل عیسى آسمانی می شود

شب به شب جنگست بین عقل من با عشق تو

نقش من هم این وسط پا در میانی می شود

چشم و ابروی خشن از بس که می آید به تـــو

گاهی آدم عاشق نامهربانی می شود

صفحه ای از دفترم را باد با خود برد و رفت

داستان عشق ما فردا جهانی می شود

بی تو اطرافم پر از ارواح سرگردان شده

بر نگردی شاعرت قطعن  روانی می شود

کار و بار آدم عاشق ندارد اعتبار

مردنش هم مثل اشکش ناگهانی می شود

مرتضى خدمتی

عاشق

چیزهای قدیمی ام

            صدای باران پشت پنجره

و ترانۀ مهتاب

        که ماه می خواند

و یک تـــو

برای بوسه های طولانی ...

پرویز صادقی