نه ...!

  كاری به كار

             عشق ندارم !

من هیچ چیز و

       هیچ كسی را دیگر

               در این زمانه دوست ندارم

انگار این روزگار

چشم ندارد من و تو را

        یک روز خوشحال و بی ملال ببیند

زیرا

هر چیزی و

      هر كسی را

            كه دوست تر بداری

حتی اگر یک نخ سیگار

یا زهرمار باشد از تو دریغ می‌كند ...

پس

من با همه وجودم

              خود را زدم به مردن

تا روزگار ، دیگر ...

كاری به كار من نداشته باشد

این شعر تازه را هم

            ناگفته می‌گذارم ...

                        تا روزگار بو نبرد ...

گفتم كه ...

كاری به كار عشق ندارم !

قیصر امین پور

از سر بی کاری بود

            که گاهی می مردیم

                        گاهی زنده می شدیم

اگر نه زندگی ...

جایی برای مردن نمی گذاشت

یکسره جان کندن بود .

هنگامه هویدا

من حالمان خوب نیست

فدای سرت که شما خوب باشی

فدای سرتان که ما برای تو بمیرم

که بی ما بیمار نشوی خدای نکرده

شما فقط به ما بگو بمیرم

  من یکی یکی ، برای شما می میریم

کامران رسول زاده | دستورهای زبانی یک دیکتاتور عاشق

سیبی که

 در نگاه تو می چرخد

                        آدم را وسوسه می کند

بیا از این جهنم فرار کنیم !

اندازۀ همین یکی دو سطر فرصت داریم

                        از تیررس نگاه این فرشته ها که دور شویم

بهشت که نه ...

نیمکتی را نشان تو خواهم داد

 که مثل یک گناه تازه وسوسه انگیز است.

                         حیف است سیب را نچیده بمیریم  ...

حافظ موسوی

من « ارگ بم » و خشت به خشتم متلاشی

تو « نقش جهان »، هر وجبت ترمه و کاشی


این تاول و تب‌خال و دهان سوختگی‌ها

از آه زیاد است، نه از خوردن آشی


از تنگ پریدیم به امید رهایی

ناکام تقلایی و بیهوده تلاشی


یک بار شده بر جگرم  زخم نکاری؟

یک بار شده روی لبم بغض نپاشی؟


هر بار دلم رفت و نگاهی به تو کردم

بر گونه‌ی سرخابی‌ات افتاد خراشی


از شوق هم‌آغوشی و از حسرت دیدار

بایست بمیریم چه باشی چه نباشی

 حامد عسکری