حالا که رفته ای ،

کل دنیا مرخصی گرفته اند

             برای خراب شدن روی سرم ؛

چه خوب که

 ویرانی ام را نمی‌بینی بانو !

کامران فریدی

به یک مورد شادی نیازمندیم

            ترجیحا پرنده داشته باشد

                         برای تنهایی سوت و کورمان

خبره باشد

 در امور مربوط به رفع دلتنگی

            آشنا به عصر دلگیر جمعه‌ها

                        به غروب‌های دونفره‌ی آبان

                                    به وقت گریه ، به حجم درد

بیاید و در دفتر دل ما ،

 بی‌بها و اجاره اسباب بچیند

بیاید و کشتی‌هایمان را از غرق شدن نجات دهد

بیاید و بخندد ...

عادتمان بدهد به خنده

به یک مورد

 شادی بی‌منت نیازمندیم

                        بیاید که بماند

حتی اگر گاهی که با اشتیاق

                زانوی غم را بغل کرده باشیم  !

کامران فریدی

به خرداد بی‌شکوفه اعتباری هست ؟!

حالا این باران هی بتازد

 به گل‌های بی‌پناه گیلاس‌های نورسیده ، که چه ؟؟

نه فروردین من

            بهار تمام شد ؛

                        به همین راحتی

اردیبهشت هم از کف پرید ؛

پیش از آن‌که

 گفته باشم دوستت دارم

            بنفشه‌ها زیرِ پا له شدند !

کامران فریدی

پیش از تو ...

سنگ بودم ؛

دست هایت

کبوترم کرد ، جلد نگاهت !

پیش از تو ...

درخت بودم ؛

نگاهت

تبر به جان من انداخت

پیش از تو ...

ابــر بودم ؛

چشم هایت

قطره قطره آبم کرد ...

کامران فریدی

در تو پیامبریست

که لب هایش شفابخش روزگارند

            و چشمهایش شقُ القمر آفرینش ؛

دین تو عشق است

           و من مؤمن به عشق تو

                  و شعر های من کتاب هدایت توست

برای آنها که

در کلامشان گاهی

            تازیانه می روید !

کامران فریدی