زن که باشی

نمی توانی انکار کنی

             تشنه ی بوی تن مردت هستی

همیشه و هر لحظه دست خودت نیست

زن که باشی

آفریده می شوی برای عشق ورزیدن 

برای نگاههای مهربانانه 

            برای بوسه های آتشین

زن که باشی تمام تنت

طعم تلخ عطر گس مرد را می طلبد

زن که باشی

سرشاری از عاشقی های ناتمام

            پر شده ای از زیبایی از هر زیبایی

زن که باشی

 اما دست خودت نیست

اگر مردت طعم لب هایش طعم تو را بدهد

تمام هستی مردانه اش را

 با تمام وجودت دوست خواهی داشت

                             بی آنکه ذره ای کم بگذاری

 فروغ فرخزاد

چقدر ما تنهاییم  ...

و من از اولین دقایق

 چشمانت می دانستم

علاقه مبدّل به عشق خواهد شد

           و پیراهنمان برای رقص بوسه تنگ است ...

لبانت را خیس کن !

با آب روی زبانت ، لبانت را خیس کن

که باران

در بهار و پائیز

از روی برگ ها سُر می خورد

و شبنمی شیرین را

از برق بوسیدن اش به جای می گذارد

هرچه آهسته تر ببوسمت

         روحم بیشتر در تو نفوذ خواهد کرد

آرام در آغوشت می گیرم

            آنقدر که احساس کنی

                        حتی لباس هایت نامحرم اند

و عشق ما را

 لحظه به لحظه گرم تر خواهد کرد

دستم را چون پری سپید

            روی دست ات می کشم

روی بازوهایت ، روی لب هایت ، روی گردنت

و آنقدر لطافت به خرج می دهم

            که دکمه هایت خودشان را باز کنند

تا همچنان که صدای

 نفس هایم را می شنوی

            دیوانگی از آغوش ات بگذرد

و من

از این در نیمه باز

            وارد باغ تنت شوم

و از چشمه ی تنهایی ات بنوشم ...

حافظ ایمانی

+ امان از شعر ...

گاهی فکر میکنم شعر معجزه میکنه

ماه من !

نشانی قلبت را

             هرگز از یاد نبرده ام

فرسنگ ها هم که دور باشی

هوایت که به سرم بزند

            می نشانمت کنار رویا هایم

دست های دلواپسم را

            قفل می کنم به بودنت

تـــو

همان جان منی

که گاهی می رسی به لب هایم ...

با خود عهد کرده ام

هر جا خط تـــو را دیدم ، ببوسمش

کی خط لب می کشی بانو ؟

سید محمدعلی موسوی زاده

ﻋﺸﻖ

ﺑﯿﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ

ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ  ...

ﻫﯿﭻ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺎ

      ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ

                           ﻧﺘﺮﺳﯿﺪﯾﻢ

علیرضا اسفندیاری 

بانوی من !

از شانه‌هات شروع کنم

 برسم به دست‌هات

            یا از دست‌هات بروم بالا؟

یک وقت نگاهم نکنی!

دستپاچه می‌شوم

            لب‌هات را می‌بوسم

نوشته‌هات را بزرگ می‌کنم

می‌چسبانم به آینه

که به جای خودم

            تو لبخند بزنی

من

من با صدای نفس کشیدنت هم

عاشقی می کنم

حتی اگر آرام و بی صدا

خودم را بگذارم در دست‌هات و بروم

حتی وقتی از کنارت رد شوم

برای پرت نشدن حواست

                        بوی تنت را پُک بزنم

نه !

تـــو را با هیچ چیز

 عوض نمی‌کنم ، حتی با زندگی

...

این سه تا نقطه را برای تو گذاشته‌ام

عشق من !

همیشه اینها نشانه‌ی سانسور نیست

               هزار حرف و تصویر و خاطره در آن خوابیده

مثل من که وقتی نگاهت کنم

سه نقطه بیش‌تر نمی‌بینم

تو ، من و خدا ...

           که از دیوانگی سر به بیابان گذاشت !

عباس معروفی

ﻗﺮﺍﺭ ﻣﺎ ﻓﻘﻂ

    ﯾﮏ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﻮﺩ

                ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ   ...

ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺖ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ !

ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ

           ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﺑﻮﺳﻪ

                       ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻡ  ...

ﻭ ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ

ﺍﻋﺠﺎﺯ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﺖ

            ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺯﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ

ﻟﻌﻨﺘﯽ !

ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ تـــو

ﭼﻘﺪﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ...

علیرضا اسفندیاری