داشت برایم شعر میخواند

که پریدم میان یکی از مصرع ها و گفتم  :

بوسه دارید ؟

ابروهایش را گره زد و با لبخند نگاهم کرد  !

تکرار کردم شما بوسه دارید !؟

از آن بوسه ها که انتها ندارند !

که دوستت دارم هایم را لابه لایش بچشی و بفهمی  !

از آن بوسه ها که دهانم را طوری پر کند

از گوشه ی لبهایم بچکد روی لباسم ؛

گل کند ، شکوفه بزند ، بهار برسد !

از آن بوسه ها که

 تا ماه ها لبهایم را بچشم

 و با لبخند بگویم چقدر شیرینی  !

خندید ...

خندید و با چشم های بسته نگاهم کرد !

خندید و با لب بسته دیوانه خطابم کرد !

بلند گفت : دوستت دارم مجنون جان !

و من از خوشی میان شعری که میخواند

قافیه در قافیه ، ردیف شدم  !

زندگی انگار این بود ؛

دو مصرع ، کنار هم ، یک شاه بیت !

با طعم بوسه !

 حامد نیازی

و چه قدر خسته‌ ام از "چرا؟"

از "چه گونه؟"

خسته‌ام از سؤال‌ های سخت

پاسخ‌های پیچیده

از کلمات سنگین

فکرهای عمیق

پیچ‌های تند

نشانه‌های بامعنا ، بی‌معنا

دلم تنگ می‌شود گاهی ،

برای یک «دوستت دارم» ساده

دو «فنجان قهوه ی داغ»

سه «روز تعطیلی در زمستان»

چهار «خنده‌ ی بلند»

و پنج« انگشت»دوست داشتنی !

مصطفی مستور

دوست دارم رک بگویم

بوسه های محکمتری می خواهم

خوب که نوشیدیم

وقتی به موهای پریشان ات رسیدم

بوسه ی داغ و محکم می خواهم

و هیجانِ رقصی که فریاد بزند :

ما همدیگر را دوست داریم ...

دیگر بهتر از این نمی توانم دردم را بگویم ،

تـــو  که خوب ترینی!

من بوسه های محکم می خواهم ...

بهنود فرازمند

تـــو آمده ای جان به لب من برسانی

من پای تو یک عمر بمانم تو نمانی

من عشق به تو دادم و عمری تو به من درد

این عشق چرا این همه بیرحم ترت کرد

من خوب شدم عشق تو پروانگی ام بود

این خوب شدن هدیه ی دیوانگی ام بود

از آن نفسی که به دلم عشق تو کم شد

چرخیدن من دور تو گرداب خودم شد

با اینکه همه عمر مرا کشت خیالت

هر آنچه گرفتی ز من و عشق حلالت

تو دورترین ساحل قلب منِ بی دل

من غربت پارو زدن کشتیِ در گِل

از داغ بزرگی که نگاهت به دلم دوخت

یک شهر به حال من دیوانه دلش سوخت

یک شهر به حال من دیوانه دلش سوخت

از آن نفسی که به دلم عشق تو کم شد

چرخیدن من دور تو گرداب خودم شد

با اینکه همه عمر مرا کشت خیالت

هر آنچه گرفتی ز من و عشق حلالت

ای وای دلم وای دلم وای دلم وای

روزبه بمانی

آدم برفی گفت :

من تنهاترین نوع آدمم

دقت کردی همه ما مرد هستیم ؟

هیچ زنی حاضر نشد در انتظار معشوق

در گوشه ی حیاطی چشم به راه بماند

حتی زنی بی جان ...

            از جنس برف ...

حتی فقط برای چند روز

حتی ساعاتی تا طلوع خورشید فردا ...!

فهیمه اشرفی

عشق باید به من بیاموزد ،

چگونه بیش از این تو را دوست بدارم و‌ نمیرم !

چگونه تنها تو را ببینم !

تو را بخواهم

عشق باید به من بیاموزد ،

چگونه بیش از این تو را ببوسم و تمام‌ نشوی !

چگونه تنها از آن‌ِ من باشی و کم‌ نیایی !

تو را زندگی ‌کنم         

عشق باید به من بیاموزد ،

چگونه عاشق باشم ،

و‌گرنه از منِ دیوانه ی‌تو بیش از این بر‌نمی آید ،

که گوش دنیا را پُر کنم از تو و

حرفهایی که خودت به جانم انداخته ای !

عشق باید به من بیاموزد تـــو را ...

حامد نیازی

لعنتی را دوست دارم

مثل یک استکان چای کمر باریک است

نزدیکش که می شوم

عطرش مثل دارچین توی سرم می پیچد !

توی چشم هایش زل میزنم و دستش را می گیرم

عطر هل ، هولم می کند  !

و میبوسمش ، میبوسمش  ...

شیرین مثل نبات  !

پس  ...

الکی نیست ؛

خستگی هایم را دور میریزی  !

معجون زیبای دوست داشتنی ام

حامد نیازی