من از اتفاق های بین مان می ترسم  ...

            همین چیزهایی که تو فکر می کنی ؛

                         بی اهمیت هستند ... همین نگاه های سر سری تو  ...

لعنتی !

 اینها چیزهایی هستند که

             به راحتی می توانند من را عاشق کنند !

علیرضا اسفندیاری . مکالمه ی غیر حضوری

آن روز ، برف می بارید ...

یادت هست؟
با هم ، آدم برفی ساختیم

نگاهم کردی
چشمانت در پی چیزی می گشت ...

می گفتی :
آدم برفی بدون قلب که نمی شود !

آن روز ،
برف ها را از روی شانه هایت تکاندم

گفتم ، قلب من برای تو !

تو لبخندی زدی ؛
         و دیگر در چشمانت ،
                            چیزی پیدا نبود ...

سال هاست ، که قلب من
در سینۀ آدم برفی حیاط خانۀ تو می تپد ...

اما هیچ کسی نیست ،
                        که برف ها را ،
                                    از شانه های من ، بتکاند !

علیرضا اسفندیاری . صدای سکوت

چقدر دزدیدنِ نگاه تو

            از چشمان تو ، لذت بخش است

گویی تیله ای

از چشمم به دلم می افتد

...

 بانو !

با مردی که 

تیله های بسیار دارد ، می آیی ؟



کیکاووس یاکیده

نوشته‌ام به دلِ شعرهای غیرمجاز

                        که دوست دارمت ای آشِنای غیرمجاز

هوا بد است ، بِکِش شیشه‌ی حسادت را

                        که دور باشد از این‌جا هوای غیرمجاز

به کوچه پا نگذاریم تا نفرمایند :

                        جدا شوند ز هم این دو تای غیرمجاز

دل است ، من به تو تجویز می‌کنم دیگر

                        مباد پُک بزنی بر دوای غیر مجاز

ترا نگاه کنم هرچه روز تعطیل است

                        مرا ببر به همین سینمای غیرمجاز

تو صحنه‌های رمانتیک و جمله‌های قشنگ

                        که حفظ کرده‌ای از فیلم‌های غیرمجاز

زبان به کام بگیر و شبیه مردم باش

                        مباد دم بزنی از خدای غیرمجاز

نجمه زارع

تو به من خندیدی 

و نمی دانستی 

 من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم 

 باغبان از پی من تند دوید 

 سیب را دست تو دید 

 غضب آلوده به من کرد نگاه 

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

 تو رفتی و هنوز سالهاست

 که در گوش من آرام آرام 

خش خش گام تو تکرار کنان ، می دهد آزارم 
 

و من اندیشه کنان غرق این پندارم 

که چرا خانه کوچک ما سیب نداشت

حمید مصدق