شادا به این

 اردیبهشت های پر از تو

شادا به خنده های نوبرانه ات

به بوسه های یواشکی

زیر یک طاق بنفش

به بوی خوش نفس هایت

به این اردیبهشت های همیشه با تـــو

شیما سبحانی

و چه قدر خسته‌ ام از "چرا؟"

از "چه گونه؟"

خسته‌ام از سؤال‌ های سخت

پاسخ‌های پیچیده

از کلمات سنگین

فکرهای عمیق

پیچ‌های تند

نشانه‌های بامعنا ، بی‌معنا

دلم تنگ می‌شود گاهی ،

برای یک «دوستت دارم» ساده

دو «فنجان قهوه ی داغ»

سه «روز تعطیلی در زمستان»

چهار «خنده‌ ی بلند»

و پنج« انگشت»دوست داشتنی !

مصطفی مستور

تمام مردان این شهر شاعرند  !

باور کن  !!

حالا یکی شعر می نویسد ،

یکی نشانی تمام گل فروشی ها را می داند ،

یکی از سر کار زنگ می زند ،

و یکی هم لابلای خرید های روزانه

یک کرم مرطوب کننده دست می خرد  !

تمام مردان این شهر شاعرند ،

و می دانند

زیباترین شعری که

 تاکنون یک مرد سروده است ،

خنده یک زن است  ...

 مرتضی شالی

برای صبح شدن

نه به خورشید نیاز است

نه خنده های باد  …

چشم هایت را که باز کنی ،

موهایت که پریشان بشود ،

زندگی عاشقانه طلوع خواهد کرد ...!

مینا آقازاده

وارد زندگیت می شوند

برای شب هات قصّه

برای قصه ها شهرزاد می شوند

جزئی از لحظه ها

دلیل خنده ها

شریک بغض های تو می شوند

بعد یک روز صبح

به طرز وحشتناکی کشف میکنی

که دیگر هیچ جا نیستند

جز در شعر های تـــو

شعرهایی که

 به طرز غمگینی

هیچکس نمی خواند ، جز خودت

{ بیهوده ترین انتظاری که

 از آشنایی های عقیم مانده ی امروزه

 می توان داشت ، به ثمر رسیدن یک رابطه است }

نیکی  فیروزکوهی

راست می گفتی بانو !

دلدادگی آنقدرها هم که

 فکرش را می کردیم، ساده نبود .

ساده نیست ؛

دل که می دهی ،

انگار خودت را دودستی تقدیم او ی قصه کرده ای

بخندد ، می خندی

اشک بریزد ، اشک نمی ریزی ؛ سیل می باری .

سرد باشد، 

مرداد با همه گرمایش

 به حالت برف می بارد ...

و انتظار ...

امان از این انتظار که می شود

 کار هر روزه که هیچ ؛  کار هر ثانیه ات

ساده نیست بانو !

عادل دانتیسم