در این هستی غم انگیز
وقتی حتی روشن کردن
یک چراغ ساده ی "دوستت دارم" ،
کام
زندگی را تلخ می کند
وقتی شنیدن
دقیقه ای صدای بهشتی ات ،
زندگی را تا مرزهای دوزخ می لغزاند ...
دیگر نازنین من
چه جای اندوه
چه جای اگر
چه
جای کاش
این حرف آخر نیست
به ارتفاع ابدیت دوستت میدارم
؛
حتی اگر به رسم
پرهیزکاری های
صوفیانه
از لذت
گفتنش
امتناع کنم !!
مصطفی مستور