چه فرقی می کند دنیا تو را پر داده یا من را

جدایی حاصلش مرگ است ، اگر از لاله لادن را

کسی از دام چشم و موی تو بیرون نخواهد رفت

که من عمریست سرگردانم این تاریک و روشن را

تو را این قطره های اشک روزی نرم خواهد کرد

که آب آهسته و آرام می پوساند آهن را

منم آن ایستگاه پیر تنهایی که می داند

نباید دل سپرد این عابرانِ گرم رفتن را

تو را بخشیدم آن روزی که از من رد شدی ، آری

که پل ها خوب می فهمند معنای گذشتن را  ...

حسین زحمتکش

جزایر و اقیانوس ها را در می نوردم

کنار تو می نشینم

بر مویت دست می کشم

                    با تو سخن می گویم

بر می گردم ...

      بی آنکه مرا دیده باشی .

حیرت مکن که پنجره باز است

                         و عروسک هایت می خندند !

محمد شمس لنگرودی

هر کسی

 که به تو می رسید

            در موج موهایت غرق می شد

و من

این طرف بعد از تـــو

دستم به هیچ کاری نمی رفت  !

دل من دریا بود

اما تو آنقدرها ناگهان رفتی

که من دست هایم را لای موهایت جا گذاشتم  !




مصطفی زاهدی

 سپیدی موهایم

            را سر سری نگیر

 اینجا

خیلی وقت است

             که برف نباریده

میلاد تهرانی

میان تـــو و تنهایی

            تنهایی را انتخاب می کنم

و بدون آنکه

بفهمی ، تماشایت می کنم

گلدان می شوم روی طاقچه

              شب و روز در من نور بریزی

یا تنها پنجره ی اتاق می شوم

هر صبح موهایم را از صورتم کنار بزنی

شب می شوم در من فکر کنی

            به رویاهای دور ، به رویاهای نزدیک

یا تنگ پر از شراب

که لب هایت را روی لب هایم بگذاری

من را بنوشی

این روزها مدام

            تنهایی را انتخاب می کنم

و بدون آنکه بفهمی

            دست هایت را می گیرم . ..

فرناز خان احمدی