منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده
منو یاد خوبی تـــو
که دلُ دیوونه کرده
منو رنگ مخمل شب ، منو برق صد ستاره
که تو عمق تیرگی ها ، باز تو رو یادم میاره
نباشی تو خاطر من ، مثل اینکه زندگی نیست
مثل اینکه رنگ دریا ، آبی همیشگی
نیست
یاد من اگرچه نیستی ، تو رو با خودم میدونم
چشم به راه مهربونی ، تا ته دنیا میمونم
روی شیشه می نویسم دیگه به امید دیدار
موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار