سه فرزند داشت ...

ولی برای بهار ،

اردیبهشت

دختری بود که هربار

به لبخندش نگاه می کرد ؛

خاطرات سرد یک زمستان را

به شکوفه ای از یاد می برد ...

 حمید جدیدی

بهار دست های توست

و شکوفه های درختی که

 مثل لبخند تو نام اش را نمی دانم

سرخی گونه هات

دل سیب های هفت سین را برده

و نگاه تـــو سبز ترین خیال دنیاست

وقتی آفتاب گرم می افتد روی دیوار نگاه

حتمن جایی دورتر از اینجا

تو داری چشم هات را باز می کنی

چه ساده ایم ما

نمی دانیم این نسیم فروردین 

عطر گیسوهای معشوق است

افتاده به جانِ هوا

حالا این تو و این گنجشک های بی قرار

نشسته بر سپیدار ، سر کوچه پی بهار می گردند

من که هرچه گفتم‌شان

هنوز نیامده ای ، باورشان نشد ...

میلاد کاشانی

فروردین دارد تمام می شود

اولین باران بهار را که نبوده ای

خودت را به اولین

            شکوفه ی اردیبهشت برسان

می دانی که

اردیبهشت بی تـــو ...

             بهشت نمی شود !

امیرمحمد مصطفی زاده

من حرف هیچکس را قبول ندارم

مگر زیبایی

چیزی به جز چشمهای توست ؟

مگر شکفتن غنچه ها

             دلیلی به جز لبخندت دارد ؟

رنگ سال هم مسلماً رنگ موهایت

اصلاً وقتی تو بهاری ،

 چه فرقی دارد سال نو شود ،

             فصل عوض شود یا هر چیز دیگری ؟

تـــو باشی ، هر ثانیه ام بهار است

و من هیچ بهانه ای

 برای عاشق نشدن دوباره ام ندارم

اشکان پارسا

ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ

ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻭﻡ ، ﺗـﺎ ﺑﻬﺎﺭ ؟

ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﺁﯾﺎ !؟

ﺑﮕﻮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻫﯿﭻ ﻧﭙﻮﺷﻨﺪ

ﻣﻦ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯾﻨﺠﺎ ، ﺟﺎ ﺧﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ

سیما قربانی

بهار به بهار   ...

در معبر اردیبهشت ،

سراغت را

 از بنفشه های وحشی گرفتم

و میان

 شکوفه های نارنج

             در جستجویت بودم  !

در " پائیز " یافتمت  ...

تنها شکوفه ی جهان

            که در پاییز روییدی  !

سید علی صالحی

اگر خورشید ، با مرگ برود

تمام درختان ، شکل من خواهند بود

                             بی خورشید ، بی بانو ...

مرا ببخش

که پنداشتم

شادی پرواز پرستو‌ها

            از شوق حضور توست ...

آنها بهار را

با تـــو اشتباه می‌گیرند

            آخر کوچک‌اند ، کوچکم  !

کیکاووس یاکیده