بوسه آنگاه قشنگ است که تمرین نشود

بپری ، ماچ کنی ، جیغ کشد ، در بروی …

...

من حیا کردم از او ، او بی حیایی می کند

می پرد یک بوسه می گیرد هوایی می کند ...

...

بوسه هایت

شُک برای قلب بیمار من است

ایست قلبی کرده ام یک شُک دیگر واجب است ...

تمام مردان این شهر شاعرند  !

باور کن  !!

حالا یکی شعر می نویسد ،

یکی نشانی تمام گل فروشی ها را می داند ،

یکی از سر کار زنگ می زند ،

و یکی هم لابلای خرید های روزانه

یک کرم مرطوب کننده دست می خرد  !

تمام مردان این شهر شاعرند ،

و می دانند

زیباترین شعری که

 تاکنون یک مرد سروده است ،

خنده یک زن است  ...

 مرتضی شالی

بهار دست های توست

و شکوفه های درختی که

 مثل لبخند تو نام اش را نمی دانم

سرخی گونه هات

دل سیب های هفت سین را برده

و نگاه تـــو سبز ترین خیال دنیاست

وقتی آفتاب گرم می افتد روی دیوار نگاه

حتمن جایی دورتر از اینجا

تو داری چشم هات را باز می کنی

چه ساده ایم ما

نمی دانیم این نسیم فروردین 

عطر گیسوهای معشوق است

افتاده به جانِ هوا

حالا این تو و این گنجشک های بی قرار

نشسته بر سپیدار ، سر کوچه پی بهار می گردند

من که هرچه گفتم‌شان

هنوز نیامده ای ، باورشان نشد ...

میلاد کاشانی

پدر بودن کیف می دهد ...

وقتی همزمان که نگاهت میکنم

به دخترمان بگویم :

این چشمان مست و خواب آلود را

از کجا آورده ای پدر سوخته ...؟!

علی سلطانی

یلدا

آخرین دلبریِ پاییز است ...

مانند زنی که 

درست لحظهٔ رفتن

گیسوان مشکی بلندش را باز می کند ...

آرش شریعتی