زیبایی ات را
در لحظه ای حبس می کنم و
به
دیوار می آویزم !
بافه ای از گیسوانت
از قاب بیرون می ریزد !
دوباره می فهمم
نه در عکس ، نه در نگاه ،
نه در روسری و نه
در واژه های این شعر
زیبایی تـــو
در هیچ قابی
محصور شدنی نیست !
مصطفی زاهدی