رژ قرمز بزن

و برو میان شکوفه‌های انار پنهان شو

من هم چشمهایم را می‌بندم

و برای پیدا کردنت

تمام شکوفه‌های باغ را می‌بوسم!

رحمان نقی زاده گرمی

اردیبهشت رازی را به من گفت

 که من با شما در میانش می گذارم ؛

اینکه هیچ زمستانی ابدی نیست ، همان گونه که هیچ شکوفه ای

اما هر شکوفه قبل از اینکه بمیرد ، اول می رقصد بعد بر خاک می افتد

اردیبهشت به من گفت :

تنها کسانی به بهشت می روند که آفریدن بهشت را در دنیا تمرین کنند ‌

وگرنه با پیراهنی از آتش و غضب هرگز نمی توان به ملاقات فرشتگان رفت

با دامنی از هیزم خشم و خشونت هرگز کسی را به بهشت راه نخواهند داد

 پس من به قدر عمر شکوفه ای شادمانم

و به اندازه توان شکوفه ای در آفریدن بهشت می کوشم

عرفان نظر آهاری

خدا اگر تـــو بودی

همه‌ی فصل‌ها بهار بود

از درخت‌های سیب ،

شراب انگور می‌چکید و

گیلاس‌ها یکی در میان ،

 انار شکوفه می‌دادند

از پیامبران اگر یکی زن بود تـــو بودی

بی‌کتاب و دستور

 بی‌مشق و سرمشق

بی‌جنگ و شمشیر

عشق اگر لباس می‌پوشید

در آینه ، لب‌های تـــو بودند که می‌خندیدند

اما تـــو نه خدایی ، نه پیامبر

معشوق ساده‌ی منی ...

حتی اگر دلت نیاید

دو تخم مرغ را برای پختن نیمرویی بشکنی

حتی اگر بلد نباشی

از دوست داشتن حرف بزنی

باز هم من برایت می‌میرم ...

کامران فریدی

بهار تویی

که می آیی و دستهایم 

شکوفه می دهند ناغافل !

تویی که

 با تمام خستگی

باز هم آرامشی !

باز هزار ستاره ی بی افول

هزار پروانه ی بیقرار 

هزار شوق بی دلیل را

در خلوت آغوش من میریزی

 انگار بهار تویی ...

نیلوفر حسینی

سه فرزند داشت ...

ولی برای بهار ،

اردیبهشت

دختری بود که هربار

به لبخندش نگاه می کرد ؛

خاطرات سرد یک زمستان را

به شکوفه ای از یاد می برد ...

 حمید جدیدی

فروردین دارد تمام می شود

اولین باران بهار را که نبوده ای

خودت را به اولین

            شکوفه ی اردیبهشت برسان

می دانی که

اردیبهشت بی تـــو ...

             بهشت نمی شود !

امیرمحمد مصطفی زاده

پیش از تو

چنان مرده بودم

که هیچ مسیحی حریفم نمی شد

بعد از تو

چنان زنده ام

که هیچ نوحی به گردم نمی رسد

من ...

به اعجاز تـــو ایمان دارم

باغبان افسون گری

       که روح مرا به شکوفه می برد

و هر چیزی که

 می خواهم باشم ، هستم  !

پرویز صادقی